Φενεος : Ότι πρέπει να ξέρετε.

Ο Φενεός είναι μια περιοχή της Ορεινής Κορινθίας γνωστή από την αρχαιότητα. Αποτελείται απο 9 χωριά. Το μεγαλύτερο χωριό της περιοχής, το αρχοντοχώρι της Κορινθίας είναι το χωριό Γκούρα.

Ο Φενεός αναφέρεται στην Ιλιάδα του Ομήρου, στο κεφάλαιο όπου αναφέρονται όλοι όσοι συμμετείχαν στον τρωικό πόλεμο. Οι Φενεάτες μαζι με τους Στύμφαλους και λοιπούς Αρκάδες (ο Φενεός ήταν στην Αρκαδία τότε) ήταν υπό τις οδηγίες του Οδυσσέα όπως αναφέρει ο Όμηρος.

Στην Περιοχή του Φενεού γίνονται συνέχεια ανασκαφές, έχει βρεθεί η Αρχαία Πόλη και η ακρόπολη της. Επίσης έχει βρεθεί ένα σπάνιο άγαλμα της θεάς Υγείας, σπάνιο για τα αρχαιολογικά τεκταινόμενα/

Ας κάνουμε όμως μια σύντομη παρουσίαση του Φενεού.

Ο φενεος είναι μια περιοχή της Ορεινής Κορινθίας. Ορίζεται ως το Λεκανοπέδιο (κάμπος) ανάμεσα στα βουνά Χελμός και Ζήρεια. Συνορεύει με τους Νομούς Αχαΐας και Αρκαδίας. Είναι στα σύνορα 3 νομών. Αρκαδίας, Κορινθίας. Αχαΐας ενώ πολύ κοντά είναι και ο Νομός Αργολίδας.

Η Γκούρα είναι το μεγαλύτερο χωριό.

Ο Φενεός είναι ένας. Και είναι όλη η περιοχή. Όλη η περιοχή λέγεται Φενεός και όχι μόνο 1 χωριό.

Η Αρχαία Φενεός( κανονικό όνομα Καλύβια) είναι το χωριό που μετονομάστηκε ύστερα από την Εύρεση των Αρχαίων.

Η Φενεός( γένους θηλυκού/αρσενικού) είναι το χωριό (Συβίστα) που μετονομάστηκε για άγνωστο λόγο.

Οι περισσότεροι μπερδεύονται με τις πολλές ονομασίες αλλά αυτό που πρέπει να κρατάει κανείς είναι ένα. Ο Φενεός δεν είναι απλά ένα χωριό αλλά μια ολόκληρη περιοχή.

Η περιοχή έχει εκατοντάδες αξιοθέατα.

Πλούσια χλωρίδα, πανίδα, μοναστήρια (Μονή Αγίου Γεωργίου, Παναγία των Βράχων) σπάνιες εκκλησίες και την διάσημη και γνωστή σε όλους Λίμνη Δόξα.

Ο κάμπος του Φενεού παράγει γνωστά προϊόντα υψηλής ποιότητας.

Αυτοί που ξέρουν να τρώνε έχουν στα σπίτια τους Φάβα Φενεού, Φασόλια Φενεού, Φακές Φενεού και Γίγαντες Φενεού.

Στην περιοχή υπάρχουν πολλά κρεοπωλεία που μπορεί κανείς να πάρει ντόπια κρέατα.

Επίσης από το σουπερμάρκετ της περιοχής μπορεί να αγοράσει φέτα και κεφαλοτύρι που παράγονται σε υπερσύγχρονο τυροκομεία της περιοχής.

Το χειμώνα ο Φενεός είναι από τους δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς. Ο Φενεός είναι πραγματικά μια αληθινή περιοχή που αξίζει κανείς να επισκεφτεί και όχι μια τουριστική περιοχή για σκι.

Ο κόσμος που θα επισκεφτεί τον Φενεό μην περιμένει μια νέα Αράχοβα. Υπάρχουν βέβαια χώροι διασκέδασης αλλά στον Φενεό κάποιος θα απολαύσει το τοπίο, τα χρώματα, ηρεμία και θα μείνει σε πεντακάθαρους και ολοκαίνουργιους ξενώνες. Όλοι κατασκευασμένοι μετά το 2003. Οι περισσότεροι το 2007.

Η Λίμνη Δόξα είναι το Νούμερο ένα αξιοθέατο. Κατά καιρούς εκεί γίνονται διάφορες εκδηλώσεις και αγώνες.

Ο Φενεός έχει κόσμο Χειμώνα-Καλοκαίρι. Είναι μια περιοχή ζωντανή που οι άνθρωποι εκεί δημιουργούν. Μπορείτε να γνωρίσετε έναν διαφορετικό τρόπο ζωής, και όχι ένα στημένο τουριστικό σκηνικό.

Ο Φενεός σας περιμένει να τον ανακαλύψετε. 

Πελλετ το νέο βιοκαύσιμο

Φέτος το χειμώνα σχεδόν όλοι οι Έλληνες έμαθαν τι είναι το πέλλετ. Αυτό γιατί αναγκάστηκαν να εξετάσουν και στην πλειοψηφία τους να στραφούν σε νέες μορφές θέρμανσης εξαιτίας του ακριβού πετρελαίου.

Στην αγορά αυτή την στιγμή κυκλοφορούν εκατοντάδες διαφορετικές μάρκες πέλλετ. Άλλα επώνυμα άλλα ανώνυμα άλλα πιστοποιημένα άλλα όχι.

Ειδικά όσο αναφορά το θέμα της πιστοποίησης συμβαίνουν 2 τινά.

1ον Το πιστοποιημένο πέλλετ είναι πολύ ακριβό. Τόσο ακριβό που μερικές φορές δεν "αξίζει" να το αγοράσει κανείς, γιατί ουσιαστικά με την αγορά του χάνει το πλεονέκτημα της οικονομίας.
2ον Δεν είναι σίγουρος ο απλός καταναλωτής αν όντως το πέλλετ που του πωλείται είναι πιστοποιημένο η του παρουσιάζεται ως τέτοιο. Δεν ξέρει με λίγα λόγια αν αγοράζει φύκια για μεταξωτές κορδέλες.

Όπως είναι φυσικό, εδώ έρχεται ο ρόλος του κράτους. Αλλά, εδώ το κράτος ίσως να αγνοεί και την ύπαρξη του πέλλετ! Και όταν λέμε κράτος εννοούμε τα αρμόδια Υπουργεία.

Δεν υπάρχει κάποιο βασικό νομοθετικό πλαίσιο που να μιλάει για τα wood pellets. Αντίθετα υπάρχουν 1-2 σκόρπια νομοθετήματα και οδηγίες.

Η αλήθεια είναι ότι το πέλλετ στην επαρχεία είναι πολύ διαδεμένο. Κυρίως στην Βόρεια Ελλάδα. Ο κόσμος παραγγέλνει την ποσότητα που του χρειάζεται την αποθηκεύει στην αποθήκη του και εξασφαλίζει φτηνή θέρμανση και ζεστό νερό όλο το χρόνο.

Για τις πόλεις και κυρίως για την Αθήνα διαδεδομένη είναι η χρήση σομπών. Οι σόμπες πέλλετ έγιναν ανάρπαστες και σχεδόν όλοι όσοι τις χρησιμοποιούν συμφωνούν ότι "κάνουν το σπίτι φούρνο".

Σίγουρα το θέμα των εναλλακτικών μορφών ενέργειας θέλει πολύ ψάξιμο. Χρειάζεται να γίνει εκτενής έρευνα αγοράς από τον υποψήφιο αγοραστή, τόσο για το σύστημα που θα εγκαταστήσει σπίτι του, όσο και για το καύσιμο που θα κάψει.

Επίσης πρέπει να δώσει μεγάλη σημασία στο after sales service. Καλό είναι να βρει την πιο φτηνή σόμπα από το ίντερνετ αλλά το θέμα είναι άμα του πάθει κάτι η αν χρειαστεί κάποιο ανταλλακτικό να μπορεί να απευθυνθεί κάπου και όχι να είναι ξεκρέμαστος.

Στην Ελλάδα αυτή την στιγμή λειτουργούν αρκετά εργοστάσια πέλλετ και ο καταναλωτής μπορεί να προμηθευτεί από εκεί το καύσιμο του συμβάλλοντας έτσι και στην Ελληνική οικονομία. Σύντομα θα ανοίξουν και μεγαλύτερα εργοστάσια. Ο ανταγωνισμός στον κλάδο προμηνύεται έντονος πράγμα που μόνο προς όφελος του καταναλωτή είναι.

Η συμβουλή που δίνω σε όλους τους χρήστες πελλετ είναι πριν προχωρήσουν σε αγορά μεγάλης ποσότητας να πάρουν πρώτα μερικά τσουβαλάκια για δοκιμή. Στην συνέχεια θα πρέπει να τα δοκιμάσουν στην καυστήρα ή στην σόμπα τους για να δουν την ανταπόκριση που θα έχει η χρήση του νέου καυσίμου στο σύστημα τους.

Παράλληλα με την δοκιμή θα πρέπει να πειραματηστούν και με τις ρυθμίσεις του καυστήρα/σόμπας τους. Κάθε χρήστης θα πρέπει να είναι σε θέση να μπορεί να αυξομειώσει την ένταση του αέρα καθώς και τον ρυθμό της τροφοδοσίας. Γιατί όμως κάθε φορά που αλλάζω προμηθευτή μάρκα πρέπει να αλλάζω και τις ρυθμίσεις μου;

Κάθε πέλλετ είναι διαφορετικό. Κατασκευασμένο από διαφορετικό ξύλο. Με διαφορετική θερμογόνο δύναμη. Επίσης έχουν και διαφορά στον όγκο!

Τι εννούμε; Ναι μεν αγοράζεις 1 τόνο πέλλετ αλλά ο όγκος του καθενός μπορεί να είναι λιγάκι διαφορετικός και αυτό έχει να κάνει αν το πέλλετ σου είναι από κωνοφόρα η πλατύφυλλα.

Ο κοχλίας τροφοδοσίας της συσκευής μας είναι ογκομετρικός. Οπότε εμείς παρόλο που αγοράζουμε με το βάρος, πρέπει να τον ρυθμίσουμε να ρίξει με τον όγκο.

Δεν υπάρχουν γενικοί κανόνες για τις ρυθμίσεις. Ο καθένας κάνει τις δοκιμές του και καταλήγει στα δικά του συμπεράσματα.

Από τι είδους ξύλο να προτιμήσω να είναι το πέλλετ μου;

Ενώ για το τζάκι αγοράζουμε σκληρά ξύλα (μεγαλύτερη πυκνότητα) που κρατάνε (εξαιτίας της μεγάλης πυκνότητας) ο κανόνας αυτός δεν ισχύει και για τα πέλλετ. Στο πελλετ θέλουμε φλόγα (υψηλή θερμογόνο δύναμη) για να ζεσταθούν γρήγορα τα νερά. Άρα προτιμάμε μαλακά ξύλα (κωνοφόρα). Όμως τα κωνοφόρα δεν "κρατάνε λιγότερο". Όχι!!! Η συμπίεση που υπόκειται το πριονίδι για να γίνει πέλλετ αλλάζει την πυκνότητα που έχει το ξύλο και παίρνει μια στάνταρ τιμή. Έτσι εφόσον από την στιγμή που έγιναν πριονίδι και μετά πελλετ , το πελλετ πλατύφυλλων και κωνοφόρων έχουν την ίδια πυκνότητα. Έχουν όμως διαφορετική θερμογόνο δύναμη!!! Η θερμογόνος δύναμη εξαρτάται αποκλειστικά από το υλικό (έλατο/πεύκο υψηλή, οξυά χαμηλή) και δεν έχει να κάνει με πυκνότητα.

Αυτές είναι μερικές συμβουλές που μπορούμε να δώσουμε στου χρήστες. Θα ακολουθήσουν και άλλα αναλυτικότερα posts. 

H επανάσταση των σκεπτόμενων πολιτών

Πριν 3-4 μήνες μέσα στο βαγόνι του ηλεκτρικού είχα ακούσει μια γυναίκα να λέει σε μια φίλη της. Το μόνο καλό που θα μας κάνει η κρίση είναι ότι θα γίνουμε επιτέλους άνθρωποι. Θα δώσουμε σημασία στα πράγματα που έχουν ουσία, θα αναθεωρήσουμε τις αρχές και τις αξίας μας.

Δεν ξέρω αν η νίκη του Καμίνη και του Μπουτάρη είναι νίκες της πλειοψηφίας των πολιτών. Πιθανώς αν δεν υπήρχε τόση αποχή να μην έβγαιναν. Είναι όμως αναμφίβολα νίκη των σκεπτόμενων πολιτών. Των σκεπτόμενων πολιτικών δυνάμεων. Είναι νίκη των πολιτών που πήραν την κατάσταση στα χέρια τους. Είναι νίκη των νέων.

Είχα γράψει πιο παλιά ότι οι σκεπτόμενοι πολίτες μοιάζουν σαν να μην μπορούν να κάνουν τίποτα. Σαν η μοναξιά των αιρετικών απόψεων τους να μην μπορούσε να ξεπροβάλει έξω από το στενό περίγυρο τους. Και όμως η συγκυρία τους έδωσε μια πολύ μεγάλη ευκαιρία να αποδείξουν ότι τώρα είναι η ώρα τους ότι τώρα πρέπει να δράσουν.

Πολλά συγχαρητήρια αξίζουν στον Φώτη Κουβέλη και στην Δημοκρατική Αριστερά, που στήριξε πρώτη τους 2 υποψηφίους. Μια αριστερά που δεν έχει ξύλινο λόγο, μια αριστερά που μας λέει πως 1+1 κάνουν 2 μια αριστερά που αφουγκράζεται τα προβλήματα των πολιτών και μια αριστερά που πραγματικά πιστεύει ότι όντως όλοι δεν είναι ίδιοι. Γιατί όπως και να το κάνουμε κ. Τσίπρα και κ.Παπαρήγα και κύριοι ψηφοφόροι και υποστηρικτές των 2 αυτών κομμάτων, ο (πατρίς -θρησκεία-οικογένεια) Γκιουλέκας δεν είναι ίδιος με τον Μπουτάρη. Ο Καμίνης δεν είναι είναι ίδιος με τον δενδροφάγο Κακλαμάνη. Η αλαζονεία της Αριστεράς δεν θα της βγει σε καλό. Προβλέπω ότι ο συνασπισμός δύσκολα θα μπει στην Βουλή αν συνεχίσει την ίδια ρητορεία.

Πολλά συγχαριτήρια αξίζουν και στον Γ.Παπανδρέου που δεν άκουσε το βαθύ Πασοκ και προτίμησε 2 άτομα πραγματικά πρότυπα πολιτών για υποψήφιους δημάρχους. Ειδικά στην περίπτωση του κ.Καμίνη έκανε την μεγάλη υπέρβαση. Ενώ όλοι του έλεγαν να κατεβάσει την Φώφη για να πάρει σίγουρα τις εκλογές με το όνομα του μπαμπά της, αυτός επέλεξε τον άγνωστο Καμίνη. Επέλεξε έναν άνθρωπο ο οποίος πραγματικά είχε γνώση και πραγματικά θα προσφέρει στην πόλη. Λειτούργησε σαν πρωθυπουργός και σαν μεταρρυθμιστής της υπάρχουσας λογικής και όχι σαν αρχηγός κόμματος. Μένει να δούμε αν θα συνεχίσει στις μεταρρυθμίσεις νοοτροπίας του Ελληνικού λαού ή πάλι τα υπουργικά συμβούλια θα έχουν 60 παρατρεχάμενους υπουργούς...

Μπράβο και στους οικολόγους, ακόμα και στην Δράση του Μάνου(που κατάντησα να λέω μπράβο στον Μάνο) που ενώ θα μπορούσαν οι μεν να κατεβάσουν έναν οικολόγο για να μας λέει τα φούμαρα του και ο δε τον Μαρκουλάκη για να τσιμπήσει κάνα ψήφο επέλεξαν και αυτοί να στηρίξουν τους 2.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους αργόσχολους, ωχαδερφιστές, ηλίθιους που δεν κατέβηκαν να ψηφίσουν. Πραγματικά σας ευχαριστούμε...Αποδείξετε για άλλη μια φορά πόσο ηλίθιο είναι το επιχείρημα σας ότι όλοι ίδιοι είναι. Δεν είναι όλοι ίδιοι φίλοι μου...Ευτυχώς δεν είναι όλοι σαν και σας...

Κλείνοντας να κάνω μια αναφορά στον συμπατριώτη μου Σπύρο Σταματόπουλο νέο δήμαρχο Σικυωνίων(Κιάτου-Στυμφαλίας-Φενεού) με ποσοστό στο 2ο γύρω 65%. Ο Σπύρος πήρε στον πρώτο γύρο 36% και είχε 6 μονάδες διαφορά από τους κομματικούς υποψήφιους Πασοκ και ΝΔ. Το ποσοστό του στο Φενεό όπου ήταν και δήμαρχος μιλάει από μόνο του (60%) για το έργο που έκανε σε έναν μικρό Ορεινό Δήμο. Τώρα σε ένα πολύ μεγαλύτερο Δήμο οι ευθύνες μεγαλώνουν. Οι παραμελημένοι, οι απογοητευμένοι, οι αγανακτισμένοι πολίτες της Ορεινής και Πεδινής Κορινθίας έδωσαν εντολή σε έναν νέο άνθρωπο να αλλάξει αυτά που τόσα χρόνια μας ταλαιπωρούν. Το ότι βγήκε με τόσο μεγάλο ποσοστό μαρτυρά 2 πράγματα. 1oν Την δυναμική που έχει σαν άνθρωπος. 2oν Την ανικανότητα και την τραγικότητα όλων των άλλων υποψήφιων αλλά και την καμένη γη που είχαν αφήσει οι προηγούμενοι...

Ο Γιώργος , ο Γιάννης και ο Σπύρος κατάφεραν να ενώσουν ανθρώπους με διαφορετικές απόψεις, ιδεολογίες και νοοτροπίες που έχουν όμως μια κοινή θέληση. Την θέληση για ένα καλύτερο αύριο για τον τόπο τους.

Ας ελπίσουμε να τα καταφέρουν...Ας ελπίσουμε να τα καταφέρουμε...Ας ελπίσουμε να βγαίνουν πάντα τέτοιοι άνθρωποι για να διαχειρίζονται τις τύχες της πατρίδας.

Στον δρόμο για την ανοικοδόμηση της χώρας δεν είμαστε πλέον μόνοι μας...

Στον αγώνα για την ανοικοδόμηση της Ελλάδας είμαστε μόνοι μας.

Το παιχνίδι έχει χαθεί προ πολλού. Δεν πάει άλλο σιγοψιθυρίζουμε όλοι μας. Δεν πάει άλλο! Βλέπουμε στημένα τηλεοπτικά παράθυρα. Βλέπουμε δημοσιογράφους εκπροσώπους κομμάτων. Βλέπουμε blogs να εκτελούν συμβόλαια εκβιασμού. Σήμερα ο Μαντέλης υπουργός επί ΠΑΣΟΚ τα είπε όλα. Λες και δεν τα ξέραμε, δηλαδή. Διαβάστε τι είπε ακριβώς εδώ : http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_26/05/2010_339442 Επίσης διαβάστε το χρονικό της ιστορίας Siemens-OTE-Intracom εδώ http://sarotiko.blogspot.com/2010/05/siemens_38.html

Στον αγώνα λοιπόν για την ανοικοδόμηση της πατρίδας είμαστε μόνοι μας. Πολίτες που βγάζουν νόμιμα το ψωμί τους, πολίτες που είναι το λιγότερο λαμόγια(αν είναι) από όλους τους συμπολίτες μας. Δεν έχουμε εκπροσώπους στην Βουλή. Ακόμα και αν υπάρχουν πολιτικοί που δεν έχουν πλουτίσει από την ενασχόληση τους με την πολιτική, οι αγνοί οι άμεμπτου ηθικής εκεί μέσα είναι ελάχιστοι. Όπως ελάχιστοι είναι και Έλληνες πολίτες με αυτά τα χαρακτηριστικά.

Η νεολαία της χώρας ανύπαρκτη. Οι διανοούμενοι πουθενά. Οι σοβαροί άνθρωποι, άνθρωποι που γνωρίζουν 5 πράγματα στο περιθώριο. Η μοναξιά τους αυτή ίσως να είναι από επιλογή. Και η μοναξιά πονάει...Πολύ...

Είχα πει κάποτε αυτό: http://akoinonia.blogspot.com/2009/09/blog-post.html Δηλαδή ότι αναμένω μια επανάσταση. Τώρα το πιστεύω πιο πολύ από ποτέ. Πιστεύω ότι θα γίνει. Το θέμα είναι ότι επίσης πιστεύω ότι δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα και να γίνει.

Πολλές φορές στην ζωή σου εμφανίζονται σταυροδρόμια και τότε πρέπει να αποφασίσεις που θα πας και με ποιους είσαι. Η εύκολη απόφαση είναι να επιλέξεις τον δρόμο εκείνο που θα σε κάνει να πετύχεις τους στόχους σου γρήγορα. Ακόμα και αν αυτό σημαίνει να θυσιάσεις τον εαυτό σου. Η δύσκολη απόφαση είναι να πας ενάντια στο ρεύμα και να επιλέξεις τον δύσβατο δρόμο. Να είσαι καλός δηλαδή. Οι Έλληνες έχουμε αποδείξει ότι δεν μας ενδιαφέρει η διαδρομή (παρόλο που το λέει ο Καβάφης) αλλά ο προορισμός.

Αραχτοί και light λοιπόν με τον φραπέ στο χέρι, με την λαμογιά καθημερινή μας δραστηριότητα, με το λάδωμα και την μίζα να είναι στην φαρέτρα μας πορευόμαστε στην ζούγκλα της παγκοσμιοποίησης.

Παρ όλη την κατάντια μας υπάρχουν άνθρωποι που καθημερινά αγωνίζονται για να τα βγάλουν πέρα, υπάρχουν νέα παιδιά που ξημεροβραδιάζονται στα αμφιθέατρα, υπάρχουν γέροντες που κατεβαίνουν ακόμα σε πορείες.

Είμαστε ένας πλούσιος λαός σε μια φτωχή χώρα. Η μεταπολίτευση δεν πρόσφερε τίποτα. Καμιά ηθική αξία, κανένα ιδανικό. Αντίθετο ο διορισμός στο δημόσιο έγινε αυτοσκοπός και το να πατάς επί πτωμάτων για να πετύχεις τους στόχους σου όχι μόνο δεν είναι κατακριτέο αλλά επιδοκιμάζεται κιόλας.

Καλά τα λόγια αλλά ποια είναι η λύση θα πει κανείς; Όπως λέω και στον τίτλο αυτού του post στον αγώνα για την ανοικοδόμηση της Ελλάδας είμαστε μόνοι μας...Υπάρχουν παντού εχθροί, παντού απρόθυμα άτομα και στην μέση εμείς. Ο καθένας οφείλει να κάνει αυτό που εκείνος θεωρεί σωστό για να προχωρήσει η ανοικοδόμηση. Έχουμε πιάσει πάτο. Πάει και άλλο όμως! Δεν ξέρω αν θα γίνουμε Αργεντινή ή αν θα γίνουμε μετανάστες σε άλλες χώρες. Αυτή πιστεύω είναι η εύκολη λύση. Η δύσκολη είναι να μείνεις εδώ και να παλέψεις. Να βάλεις πλάτη. Κάτι που έκαναν πολλοί από τους παππούδες μας μετά το τέλος του Β παγκοσμίου πολέμου.

Με εκατομμύρια ευρώ να περνάν μπροστά από τα μάτια μας, καθηλωμένοι μπροστά στην τηλεόραση, κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο και βλέποντας την αναξιοκρατία παντού αναρωτιόμαστε που είναι οι ηγέτες και τι μπορούμε να κάνουμε εμείς για να αλλάξει η κατάσταση. Δεν υπάρχει απάντηση. Στον αγώνα για την ανοικοδόμηση της χώρας είμαστε μόνοι μας...

Το προφίλ του τρωκτικού.

Μαθαίναμε στο σχολείο για τον ρόλο των ΜΜΕ. Συνέχεια ακούγαμε τον χαρακτηρισμό των ΜΜΕ ως «η Τέταρτη Εξουσία» . Με αφορμή http://troktiko.blogspot.com/2010/04/1_23.html τα 1 δισεκατομμύριο pageviews θα επιχειρήσουμε να παρουσιάσουμε το προφίλ του τρωκτικού. Ίσως του μεγαλύτερου σε επισκεψιμότητα blog παγκοσμίως.

Τα ΜΜΕ ανεβάζουν και κατεβάζουν κυβερνήσεις λένε πολλοί στα καφενεία. Είναι άραγε η δύναμη του τρωκτικού τέτοια; Το τρωκτικό αυτή την στιγμή φαντάζει πανίσχυρο. Ίσως να μπορεί να κάνει πολλά περισσότερα από το να ανεβοκατεβάσει μια κυβέρνηση. Ίσως να μπορεί να κάνει κάτι πολύ πιο επικίνδυνο. Να διαμορφώσει συνειδήσεις.

Σαν τακτικοί αναγνώστες του blog αυτού θα προσπαθήσουμε να παρουσιάσουμε το προφίλ του. Ποιος είναι πίσω από το troktiko αναρωτιούνται πολλοί; Φήμες λένε ότι πίσω από την ομάδα του τρωκτικού βρίσκεται ο Σωκράτης Γκιόλιας, πρώην αρχισυντάκτης των εκπομπών του Μάκη Τριανταφυλόπουλου και στενός του συνεργάτης. Το επιχείρημα αυτό δεν φαντάζει έωλο αν αναλογιστεί κανείς το γεγονός ότι ο Γκιόλιας με τον Τριανταφυλλόπουλο είναι στα δικαστήρια για διάφορους λόγους ενώ ταυτόχρονα δεν υπάρχει μέρα που το troktiko να μην αναφερθεί στον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο.

Συμμαχία με το troktiko λέγεται ότι έχει συνάψει ο κατά πολλούς «κομιστής» του DVD της υπόθεσης Ζαχόπουλου-Τζέκου, ο πολύς Θέμος Αναστασιάδης. Ο μέτοχος της μεγαλύτερης σε κυκλοφορία εφημερίδας στην Ελλάδα και αυτός πρώην συνεργάτης του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου με τον οποίο ίδρυσαν μαζί το Πρώτο Θέμα φέρεται να στηρίζει το troktiko. Ο Θέμος μέσα από το blog προβάλλεται, σπάνια κατηγορείται, ενώ πολλές φορές οι ειδήσεις της εφημερίδας του είναι σε περίοπτη θέση στο blog. Ο άνθρωπος ο οποίος μέσω της εκπομπής του ΟΛΑ προβάλει κάθε είδους μαϊντανό, ο άνθρωπος που στήριξε όσο κανείς την εθνική μας pornostar, ο άνθρωπος ο οποίος δίνει βήμα σε κάθε κοπέλα που έχει βάλει σιλικόνη στα στήθη της ή έχει σφριγηλούς γλουτούς, ο άνθρωπος ο οποίος έκανε μόδα να μοιράζονται DVD μαζί με την εφημερίδα. Όλοι θυμόμαστε πως λανσαρίστηκε το Πρώτο Θέμα με DVD του στυλ “Εμμανουέλα» και στην συνέχεια με πολύ καλές επιλογές αν μη τι άλλο (στα DVD) έφερε την εφημερίδα του στο πρώτη θέση.

Δημοσιογραφικοί κύκλοι λένε για τους 2 ότι αποτελούν στυγνούς εκβιαστές προσώπων. Κάτι τέτοιο ίσως να έχει μια δόση αλήθειας αν αναλογιστεί τις επιθέσεις που είχε δεχθεί η Υπουργός Περιβάλλοντος Τίνας Μπιρμπίλη και από τα 2 μέσα για 100 διαφορετικούς λόγους, συνήθως ανευ ουσίας. Άλλα blogs υποστήριζαν ότι η σκληρή και πέρα από τα όρια κριτική της Υπουργού που μόλις είχε αναλάβει οφειλόταν σε συμφέροντα που προσπαθούσε να μπλοκάρει η Υπουργός. Συγκεκριμένα αφορούσαν το άνοιγμα των εναλλακτικών μορφών ενέργειας. Τι έγινε τελικά δεν γνωρίζω. Το troktiko άφησε την Τίνα Μπιρμπίλι και έπιασε τον Ε. Βενιζέλο. Ποιο διακριτικά βέβαια. Κάτι τέτοιο δεν έκανε το Πρώτο Θέμα και για αυτό ο διεκδικητής του δακτυλιδιού για την αρχηγία του Πασοκ απάντησε με μηνύσεις στην εφημερίδα.

Τέτοιες παρόμοιες ιστορίες υπάρχουν πολλές. Ας πάμε στην ουσία τώρα. Το τρωκτικό κατά τη γνώμη μου είναι ένα πολύ επικίνδυνο blog αν κάποιος δεν ξέρει να κρίνει αυτά που διαβάζει. Φαίνεται οι διαχειριστές του να έχουν ένα πατριωτικό να το πω, εθνικιστικό να το πω, ένα προφίλ που μοιάζει με το προφιλ του Πασοκ του 74-81... Αυτό γίνεται εύκολα αντιληπτό από το ύφος των αναρτήσεων. Άλλωστε ο Μάκης (ο πατέρας του οποίου ήταν ή οδηγός η αστυνομικός στο ΠΑΣΟΚ) τους κατηγορεί ευθέως ως εθνικιστές...

Ο τρωκτικός εκτός από υπέρμετρα πατριώτης είναι ξερόλας, είναι κραξιματίας των πάντων, και καταγγέλλει συνέχεια. Δεν φέρει ευθύνη για τίποτα, του αρέσει η kim kardashian και ασχολείται συχνά με την showbiz. Βλέπει παντού γαϊδούρια (αυτοκίνητα που είναι κακώς παρκαρισμένα σε πεζοδρόμια) και κράζει, γιατί προφανώς αυτός δεν έχει παρκάρει ποτέ αντικανονικά. Οι ποντικοί, καταγγέλλουν το πολιτικό σύστημα, βλέπουν πολύ μπάλα και κουτσομπολεύουν σαν κλασσικοί Έλληνες. Ποιο είναι το πρόβλημα θα πει κάνεις;

Το πρόβλημα που εγώ διακρίνω είναι το εξής. Οι αναγνώστες που ανεβάζουν άρθρα χρησιμοποιούν την ίδια φρασεολογία με αυτή του τρωκτικού. Αυτό το διακρίνει κανείς πολύ εύκολα. Το τρωκτικό δημοσιεύει ένα άρθρο και μετά από λίγο ένας αναγνώστης απαντάει με το ίδιο ακριβώς ύφος. Αποκορύφωμα αυτό που έγινε πριν λίγες μέρες όταν ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης. Διαβάζοντας το troktiko νόμιζα ότι η Ελλάδα έπαψε να υφίσταται, νόμιζα ότι σε λίγο θα κατέβουν τα μεταγωγικά με του ξένους οι οποίοι θα καταλάβουν την Ελλάδα σαν άλλοι Ναζί. Νόμιζα ότι θα έβγαινα από το σπίτι μου και θα είχαμε κατοχή με ότι αυτό συνεπάγεται. Και τι δεν ακούσαμε από το τρωκτικό και τους αναγνώστες του...

Τι εξυπηρετεί το troktiko; Είναι απλά ένα ενημερωτικό blog; Εκτελεί συμβόλαια εκβιασμού; Σπιλώνει και ανεβάζει ανθρώπους, επιχειρήσεις και θεσμούς; Έχει την δύναμη να το κάνει; Με ποιους ακριβώς συνεργάζεται; Ποιος το χρηματοδοτεί; Γιατί κανείς δεν έχει επιχειρήσει να το κλείσει;

Όποιες και αν είναι η απαντήσεις στα πιο πάνω ερωτήματα η ουσία βρίσκεται αλλού. Η ανησυχία για την ακρίβεια. Η ζύμωση των αναγνωστών του troktiko σε μία συγκεκριμένη νοοτροπία. Αυτό είναι επικίνδυνο. Επικίνδυνο για την δημοκρατία αλλά επικίνδυνο για την ίδια την κοινωνία. Το ίδιο ισχύει και για τον κάθε διαμορφωτή της κοινής γνώμης.

Το αν κάποτε το troktiko φτάσει σε επίπεδα Υπουργείου Προπαγάνδας Γερμανίας τότε που υπουργός ήταν ο Γιόζεφ Γκέμπελς είναι κάτι που θα φανεί σε βάθος χρόνου. Μέχρι τότε θα πρέπει να κρατάμε κριτική στάση απέναντι σε ότι διαβάζουμε , να έχουμε πολύπλευρη ενημέρωση και να μην υιοθετούμε άκριτα το οτιδήποτε. Το troktiko έχει μεγάλη δύναμη αλλά όλοι εμείς έχουμε μεγαλύτερη δύναμη έτσι ώστε να μην αφήσουμε το κάθε είδους ποντικό να «διαφωτίζει» την ελληνική κοινωνία.

Ότι και αν πρεσβεύει το troktiko και κάθε είδους τρωκτικό ένα είναι σίγουρο και αποδεδειγμένο ιστορικά. Οι μάζες μπορεί να χειραγωγούνται εύκολα αλλά κάτι τέτοιο δεν διαρκεί για πολύ. Αλλάζει τουλάχιστον ο λαο-πλάνος...

Μήπως πρέπει να αφήσουμε τον φραπέ από το χέρι και να πιάσουμε κανένα ζευγάρι;

Ποιος φταίει;

Αυτή η ερώτηση βασανίζει τους Έλληνες τον τελευταίο καιρό...Οι περισσότεροι δεν το πολυσκέφτονται. Οι πολιτικοί απαντούν. Κλασσικά πράγματα. Σε αυτή την χώρα πάντα φταίει κάποιος άλλος εκτός από τους ίδιους μας τους εαυτούς.Ποιος φταίει που η Ελλάδα παράγει λιγότερα από όσα καταναλώνει; Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι λένε...Ναι το ίδιο συμβαίνει από την σύσταση του Ελληνικού κράτους...Μην σας πω και από πιο πριν...

Όμως για σκεφτείτε το εξής και για βάλτε με το μυαλό σας την εξής εικόνα: Του νεοέλληνα με τον φραπέ στο χέρι να περιφέρεται από εδώ και απο κει, να ανακατεύει συνέχεια με το καλαμάκι τον καφέ του.

Αντίθετα,50-60 χρόνια πριν τον παππού του νεοέλληνα με ένα ζευγάρι να οργώνει τις πλαγιές και τις ρεματιές για να παράξει λίγο στάρι για να φάει για να ζήσει αλλά και με σκοπό να το πουλήσει και να βγάλει λίγα λεφτουδάκια...

Τι μεσολάβησε και άλλαξε τόσο η κατάσταση; Τι μεσολάβησε και τα παλικάρια δεν δουλεύουν πια στις οικοδομές και στα κτήματα και ξημεροβραδιάζονται στις καφετέριες;

Σίγουρα δεν νομίζω να είναι η ανακάλυψη του φραπέ το 1957 στην Θεσσαλονίκη...

Μεσολάβησαν πάρα πολλά που όλοι ξέρουμε ποια είναι. Μάθαμε αλλιώς. Οι αξίες πήγαν περίπατο, οι συνήθειες άλλαξαν, η περηφάνια έπαψε να υφίσταται σαν όρος και θυσιάστηκε για μια θέση στο Δημόσιο. Δεν υπάρχουν πια ζευγάρια, οι ρεματιές μένουν χέρσες, τα κανονικά κτήματα επίσης μαραζώνουν, στις οικοδομές δουλεύουν μόνο αλλοδαποί αλλά ο φραπέ(ς) έχει γίνει επιστήμη...

Δεν θα αρχίσω να λέω τις κλασσικές τραγικότητες. Το θέμα είναι ότι ο Έλληνας των προηγούμενων δεκαετιών είχε μάθει παρά τις αντίξοες συνθήκες να βασίζεται στον εαυτό του. Ο τωρινός Έλληνας παρά τις ευνοϊκές συνθήκες έχει μάθει να βασίζεται στους άλλους. Δείτε γύρω σας. Δείτε τους πολιτικούς που εμείς ψηφίζουμε και θα καταλάβετε. Στους άλλους ρίχνουμε το φταίξιμο. Λέει ο Δελμούζος (χρησιμοποιώ αυτό το κείμενο 200 φορά) :

[...]Τέτοιο ιδανικό βγαλμένο μέσα από το ελληνικό χώμα και την ιστορία του λαού του είναι ο ανθρωπισμός. Ανθρωπισμός θα ειπεί να πλάθομε ανθρώπους με γερό και ωραίο σώμα, με καθαρό στοχαστικό νου, με δυνατή θέληση και σεβασμό και αγάπη στους συνανθρώπους των. Ανοιχτομάτες που είναι σε θέση να κρίνουν οι ίδιοι υπεύθυνα όσα προβλήματα του παρουσιάζει η ατομική και ομαδική ζωή τους, χωρίς να παρασύρονται σαν άβουλη αγέλη από τον πρώτο δυνατό δημαγωγό της ημέρας. Ανθρώπους ικανούς να εξασφαλίζουν οι ίδιοι με την προσωπική τους εργασία τους υλικούς όρους της ζωής των , όσοι χρειάζονται για να κρατιέται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια , να καταφάσκουν ελεύθερα τις δεσμεύσεις που επιβάλλει η ομαλή συμβίωση με τους συνανθρώπους των και η προκοπή τους. Ικανούς να οργανώσουν τη ζωή της λαϊκής ολότητας όπου ανήκουν έτσι , που και τα άτομα και η ολότητα να προκόβουν και να καλυτερεύουν όλο και περισσότερο το επίπεδο της υλικής πνευματικής των ζωής. Για να την προκοπή της να μη ρίχνουν την ευθύνη σε άλλους ή και στην τύχη, παρά να νιώθουν τον εαυτό τους όχι μόνο συνυπεύθυνο με τους φυσικούς ηγέτες αλλά και ως τον κυρίως υπεύθυνο . να βάζουν γι’ αυτή κάθε δυνατή προσπάθεια δίνοντας οι ίδιοι την κατεύθυνση και υπερνικώντας εσωτερικές και εξωτερικές αντίθετες δυνάμεις , και να είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν για’ αυτήν όχι μόνο την ησυχία και τη βολή του παρά στην ανάγκη και τη ζωή τους την ίδια. Ανθρώπους δηλαδή που έχουν υψωθεί από το ζωικό στο ανθρώπινο επίπεδο που έχουν δουλέψει μέσα τους όσο γίνεται το ανθρώπινο βάθος και που πραγματικά ελεύθεροι στέκουν στη μοίρα τους.[...]

To sum up, που λένε και οι "φίλοι" μας οι Αμερικάνοι, μήπως θα πρέπει να πάρουμε μπροστά, να σταματήσουμε να τα περιμένουμε όλα από το κράτος, να πετάξουμε τον Φραπέ από το χέρι, να ξαναμπούμε μέσα στο νταμάρι και να ξαναπιάσουμε το ζευγάρι;

Πρέπει λέω εγώ. Για να ξεκινήσουν αυτά τα τραγούδια να ξαναέχουν νόημα. Γίνηκε η ώρα λοιπόν:

Και επειδή άλλο είναι το νόημα του τραγουδιού όπως λέει και ο Βάρναλης

Μὴ χτυπᾷς τὸν ἀδερφό σου-
τὸν ἀφέντη τὸν κουφό σου!
Καὶ στὸν ἵδρο τὸ δικὸ
γίνε σὺ τ᾿ ἀφεντικό.

Αλλά για να κοκκινίσει η πλάση και για να γίνουμε εμείς τα αφεντικά πρέπει να ιδρώσουμε πρώτα...Με το ανακάτεμα του φραπέ δεν ίδρωσε ποτέ κανείς....Καλή δουλειά λοιπόν! Έχουμε να ανοικοδομήσουμε την Ελλάδα...

Ψήφος στους μετανάστες ή ψήφος στους απόδημους;

Άλλη μία διαφορά μεταξύ μιας δεξιάς κυβέρνησης με κεντρώα ρητορεία (Ν.Δ) ,με μιας κεντρώας κυβέρνησης με αριστερό περιτύλιγμα(ΠΑΣΟΚ) βρίσκεται και στο ερώτημα σε ποιους τελικά πρέπει να δοθεί ψήφος.

Η κυβέρνηση της Ν.Δ είχε φέρει στο προσκήνιο την ιδέα της ψήφου στους απόδημους. Τελικά το θέμα δεν προχώρησε λόγω εκλογών. Η νέα κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ αντίθετα, με το που ανέλαβε έφερε στο προσκήνιο το θέμα της ψήφου στους μετανάστες; Πολιτικά παιχνίδια στο βωμό της διεύρυνσης του εκλογικού σώματος ή ξεκάθαρα διαφορετικός προσανατολισμός μεταξύ των 2 κυρίαρχων πολικών σχηματισμών στην Ελλάδα;

Ψήφος στους απόδημους:

Είμαι σφόδρα αντίθετος με κάτι τέτοιο. Στην συνηθισμένη ερώτηση που ακολουθεί την ακριβώς προηγούμενη θέση μου, αν έχω δηλαδή συγγενείς στο εξωτερικό, η απάντηση είναι καταφατική... Για να δούμε όμως γιατί διαφωνώ:

1)Οι Έλληνες του εξωτερικού δεν είναι σε θέση να ξέρουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα. Όσα καλά ενημερωμένοι και αν είναι όσο καλή επαφή να έχουν με την πατρίδα, δεν υπάρχει περίπτωση να μπορούν να αφουγκραστούν το παλμό της ελληνικής κοινωνίας.
2)Αν τους δοθεί ψήφος θα αλλοιωθεί ξεκάθαρα το αποτέλεσμα. Ακριβώς επειδή δεν γνωρίζουν την ελληνική πραγματικότητα θα ψηφίζουν με γνώμονα το παρελθόν και με βάση τις γραμμές από τις κατά τόπους κοινότητες. Επίσης αν πρόκειται για δημοτικές εκλογές, ο κάθε υποψήφιος θα λέει στον συγγενή του: “Λοιπόν θείε κατεβαίνω για δημοτικός σύμβουλος. Πες στην θεία και τα παιδιά να πάμε μέχρι την πρεσβεία και να με ψηφίσουν...Ακούγεται μήπως υπερβολικό;
3)Η ψήφος αυτή δεν θα έχει κανένα απολύτως αντίκρισμα. Ως υπήκοοι άλλης χώρας, ακόμα και οι αντιπρόσωποι, που πιθανώς θα εκλεγούν από τους απόδημους(στην βουλή), δεν θα μπορούν να κάνουν κάτι χειροπιαστό για τους Έλληνες του εξωτερικού εκτός από εθιμοτυπίες και πράγματα άνευ ουσίας.

Ψήφος στους μετανάστες:

Πολλοί είναι αντίθετοι. Το ΛΑΟΣ μαζεύει υπογραφές για δημοψήφισμα. Είμαι σαφέστατα υπέρ. Και εξηγούμαι:

1)Οι μετανάστες (εννοούμε σαφώς τους νόμιμους ) ξέρουν τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας και του ελληνικού κράτους γιατί τα βιώνουν στην καθημερινότητα τους. Οπότε η ψήφος τους θα είναι και ουσιαστική.
2)Δύσκολα θα υπάρχει αλλοίωση του αποτελέσματος με την προσθήκη μεταναστών στο εκλογικό σώμα. Τι και αν στην αρχή π.χ ψηφίσουν όλοι ΠΑΣΟΚ η ΣΥΡΙΖΑ(πράγμα που κάποιοι προβάλλουν σαν επιχείρημα) επειδή το πρώτο τους έδωσε ψήφο και τους νομιμοποίησε και το δεύτερο τους συμπαραστέκεται χρόνια τώρα; Από την επόμενη φορά, μετανάστες πολιτικοί θα ξεφυτρώσουν σε κάθε κόμμα και μην απορήσετε αν κάποια στιγμή ένας Αλβανός βουλευτής της Ν.Δ είναι πρώτος σε σταυρούς μεταξύ των Αλβανών που μένουν στην Ελλάδα. Ακόμα και την πρώτη φορά μπορεί να μην ισχύσουν οι παρακάτω σχηματισμοί και η Ν.Δ π.χ να εντάξει έναν δημοφιλή Πακιστανό και το ΚΚΕ έναν κομμουνιστή από την Σομαλία όπου θα τους φέρουν χιλιάδες extra ψήφους...
3)Η ψήφος θα έχει αντίκρισμα όχι μόνο επειδή και αυτοί είναι πολίτες του κράτους αλλά επειδή δίνοντας τους ψήφο κάνεις ένα βήμα μπροστά σε ένα ζήτημα που είναι ένταξη τους στην κοινωνία. Τους κάνεις να νιώθουν ισότιμοι και στην τελική τους κάνεις να νοιάζονται και οι ίδιοι για τον τόπο που ζουν.

Και επειδή όλοι μιλάνε για λεφτά τώρα τελευταία ας πω και άλλο ένα επιχείρημα. Οι απόδημοι δεν συμβάλουν στο παραμικρό στην ελληνική οικονομία. Πέρασαν οι εποχές που ο θείος Ντίνος έστελνε λεφτά στην Ελλάδα. Έχουν περάσει αυτά. Οι απόδημοι Έλληνες έχουν εγκατασταθεί και σε καμία περίπτωση δεν έχουν συναλλαγές με το Ελληνικό κράτος. Συνήθως εμφανίζονται για κληρονομιές, για να πουλήσουν κανένα οικόπεδο η για να διεκδικήσουν περιουσία. Δεν νομίζω δε κανένας από Αυστραλία να πληρώνει φόρο για το οικόπεδο του...

Αντίθετα οι μετανάστες προσφέρουν στο Ελληνικό κράτος. Τεράστια ποσά καθημερινά. Που τα είδα; Πάμε: ΦΠΑ 19% για τα περισσότερα προϊόντα και 9% για τρόφιμα. Ότι προϊόν αγοράσουν επιβαρύνονται με ΦΠΑ όπως και κάθε Έλληνας άλλωστε. Επίσης, ύστερα από την θέσπιση του φόρου καρτοκινητής 12% οι μετανάστες παράνομοι και μη καταβάλουν στο κράτος τον φόρο αυτό(τα καρτοκινητά είναι ιδιαίτερα δημοφιλή στους μετανάστες για πολλούς λόγους).
Επίσης οι μετανάστες καταβάλουν φόρο για τους δήμους και την ΕΡΤ μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ για το σπίτι στο οποίο μένουν, καταβάλουν φόρο για τα τσιγάρα που αγοράζουν, για τα ποτά που πίνουν, για την βενζίνη που βάζουν στα μηχανάκια και στα μεταχειρισμένα και πολλές φορές κάκιστης κατάστασης οχήματα τους. Συμβάλουν στην ανάπτυξη της Ελλάδας παρέχοντας φτηνό εργατικό δυναμικό στις επιχειρήσεις.

Το θέμα είναι να μπορέσουμε να τους εντάξουμε στην κοινωνία για να καταναλώνουν περισσότερο, να πληρώνουν και άμεσους φόρους (π.χ φόρος εισοδήματος) και να φορολογούνται για τα χρήματα που βγάζουν με την εργασία τους. Θα πρέπει να έχουμε μια πολιτική τέτοια έτσι ώστε τα χρήματα που κερδίζουν να μην φεύγουν στην πλειοψηφία τους έξω αλλά να παραμένουν μέσα στην χώρα και αν είναι δυνατόν να επενδύονται έτσι ώστε να υπάρχει ανάπτυξη και ευημερία για όλους. Η ψήφος είναι ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Στο να ενταχθούν στην κοινωνία οι μετανάστες. Το θέμα είναι ότι δεν πρέπει να μείνουμε εκεί.

Για να συνοψίσουμε λοιπόν, θεωρώ ότι ανάμεσα στις 2 αυτές ομάδες αυτοί που πρέπει να έχουν ψήφο είναι οι νόμιμοι μετανάστες που ζουν χρόνια στην χώρα μας. Τα οφέλη θα είναι πολλά από την θέσπιση ενός τέτοιου δικαιώματος. Αντίθετα η ψήφος στους απόδημους Έλληνες δεν νομίζω να προσφέρει τίποτα περισσότερο από ένα αίσθημα ηθικής ικανοποίησης στους Έλληνες του εξωτερικού. Η αλλοίωση του αποτελέσματος σε μια δημοκρατία είναι ότι χειρότερο τόσο για την ίδια την δημοκρατία όσο και για την κοινωνική συνοχή. Ψήφος στους απόδημους κατά την γνώμη συνιστά αλλοίωση του αποτελέσματος.

Για αυτό ας σκεφτούμε όλα τα παραπάνω πριν βγάλουμε τα τελικά συμπεράσματα μας για το πιο πρέπει να είναι η στάση μας σε τέτοιου είδους θέματα. Αυτά από μένα και θα περιμένω με χαρά οποιονδήποτε θέλει να προσθέσει κάτι σε αυτά να κάνει ένα σχόλιο

Καλή(υπόλοιπη) μέρα να έχετε όποτε και αν διαβάσετε αυτό το κείμενο...