Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009

Μόνο η βροχή ξέρει...

Μόνο η βροχή ξέρει τα συναισθήματα μου...Της τα είχα εκμυστηρευτεί ένα δειλινό...Ξέρει τα συναισθήματα και άλλων ανθρώπων...Και δρα ανάλογα...

Η βροχή από μόνη της πρεσβεύει συναισθήματα...Για την ακρίβεια εκφράζει τα συναισθήματα του ουρανού...Κάποιοι λένε ότι είναι μόνο δάκρυα...Άλλοτε πολλά και άλλοτε λίγα...Θα διαφωνήσω...


Όταν η βροχή πέφτει με δύναμη και ορμή εκφράζει τον θυμό...Τον θυμό της ίδιας ή του ουρανού...Τον θυμό της προς τους ανθρώπους...Τον θυμό της φύσης απέναντι στον φαφλατά άνθρωπο που την καταστρέφει...Το θυμό της, γιατί τα όνειρα της δεν γίνονται πραγματικότητα...

Όταν πάλι πέφτει αργά αργά, με χαμηλή ένταση είναι σαν να χαϊδεύει την γη, το χώμα...Εκφράζει μια ηρεμία, ένα διφορούμενο συναίσθημα...Δεν ξέρεις αν είναι μελαγχολία επειδή κρύβει τον ήλιο, η ευφορία εξαιτίας της αναζωογόνησης της γης....

Η βροχή έχει ακούσει πολλά...Πολλοί την φοβούνται, άλλοι την αγαπάνε ενώ οι τολμηροί την αψήφησαν η την αψηφούν, κοιτάνε ψηλά και της λένε τα μυστικά τους....

Οι πιο πολλοί λένε για τις αγάπες και τους έρωτες τους...Για το τι θέλουν, τι προσμένουν τι ζητάνε...Η βροχή δεν σε προδίδει...Σε ακούει και δρα...Δεν αφήνει να ακουστεί ο πόνος σου, αλλά μεταφέρει παντού τη χαρά η τον θυμό σου....Γιατί μόνο η βροχή ξέρει....

Ξέρει ότι μετά θα βγει το ουράνιο τόξο...Ξέρει ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες...Ξέρει ότι η αγάπη δεν θα αργήσει για τους απαιτητικούς...

Καθώς προχωράς μέσα στην βροχή, νιώθοντας παντού το νερό πάνω στο σώμα σου, ποτέ δεν θυμώνεις, αλλά πάντα χαμογελάς έστω για λίγο...Γιατί ξέρεις....Ξέρεις ότι δεν θα λοξοδρομήσεις από τον προορισμό σου και ότι η βροχή σε δοκιμάζει, σε δοκιμάζει να δει αν όντως θέλεις να φτάσεις στον προορισμό σου αν όντως η Ιθάκη σου αξίζει..Αλλά από την στιγμή που δεν μένεις κλεισμένος μέσα, δεν φοβάσαι, η βροχή ξέρει...Αλλά θα σε δυσκολέψει και αυτό για να είναι πιο γλυκιά η μέρα που θα φτάσεις στον προορισμό σου...Πιο γλυκιά η μέρα που θα πραγματοποιηθεί αυτό που θες...

Και ενώ το σώμα σου κρυώνει, η θερμοκρασία σου πέφτει και η βροχή να σε χτυπάει αλύπητα σαν να μην νοιάζεται καθόλου για τον πόνο σου, αρχίζεις και αντιλαμβάνεσαι το τραγούδι της...Το βουβό τραγούδι της...Γιατί η βροχή έχει και αυτή κάτι να σου πει...Κάτι να σε συμβουλεύσει...Κάτι διαφορετικό για κάθε άνθρωπο....Ίσως παρεκκλίνει από τις “αρχές της” και σου προδώσει τα συναισθήματα κάποιου που σε ενδιαφέρει...Ίσως έχει κάτι να σου πει....Για αυτό να την ακούς την βροχή...Γιατί;

Γιατί μόνο η βροχή ξέρει....