Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2009

Κέντρο Αθήνας(μέρος 1ο)

Βασικό συστατικό της δημοσιογραφίας είναι η έρευνα. Προφανώς σε αυτό το blog τόσο με την παλιά, όσο και με την νέα μορφή του(βρισκόμαστε ακόμα σε μεταβατικό στάδιο), δεν είμαστε δημοσιογράφοι, απλά είμαστε ανήσυχοι νέοι.

Σε αυτό το άρθρο λοιπόν θα ακολουθήσει απλά η παράθεση ορισμένων γεγονότων που λαμβάνουν χώρα στο Κέντρο της Αθήνας. Όπως είναι φυσικό τα περισσότερα από αυτά που θα ακολουθήσουν είναι ήδη γνωστά στους περισσοτέρους. Σκοπός μας είναι να αναδείξουμε πράγματα τα οποία έχουμε δει με τα ίδια μας τα μάτια.

Ναρκωτικά:
Αναμφίβολα ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που κυριαρχούν στο κέντρο της Αθήνας έχει να κάνει με το θέμα των ναρκωτικών. Σε αυτό το σημείο αξίζει να κάνουμε ένα μικρό σχόλιο. Είναι αλήθεια ότι τα προηγούμενα χρόνια, τόσο σε δημοσκοπήσεις, όσο και σε έρευνες που γινόντουσαν, το πρόβλημα των ναρκωτικών ήταν από τα κυρίαρχα στα μάτια των Ελλήνων. Κάτι τέτοιο πάει να ισχύει πλέον.

Προφανώς και το πρόβλημα δεν έχει παύσει να υπάρχει. Επίσης, μπορεί να μην έχουμε αυτή την στιγμή πρόσβαση σε στατιστικές για το μέγεθος του προβλήματος και για το αν υπάρχει αύξηση η μείωση των εξαρτημένων ατόμων, αυτό που είναι βέβαιο όμως, είναι ότι το θέμα δεν προβάλλεται όπως παλιά. Γιατί γίνεται αυτό; Η απάντηση αποτελεί αντικείμενο έρευνας.

Πίσω στο θέμα μας. Όλοι γνωρίζουν τι γίνεται τα βράδια στην Ομόνοια. Το αλισβερίσι δίνει και παίρνει με χρήστες και βαποράκια να φτάνουν μέχρι και σε βιαιοπραγίες μεταξύ τους. Το θέμα είναι ότι το αλισβερίσι δεν γίνεται μόνο νύχτα αλλά και μέρα. Έχουμε άλλωστε οι ίδιοι δεχτεί πρόταση αγοράς μέρα μεσημέρι! Η υποκρισία του κράτους σε αυτήν την συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχει προηγούμενο. Το Α.Τ Ομονοίας βρίσκεται δίπλα στην πλατεία. Δεν νομίζουμε να γίνονται συλλήψεις. Αντίθετα είμαστε βαθιά πεπεισμένοι ότι σε αυτό το πάρε δώσε παίρνουν μέρος και αστυνομικοί. Είναι χαρακτηριστική η εικόνα οι αστυνομικοί να βρίσκονται στην Αγ.Κωσταντίνου(πάνω στην πλατεία Ομονοίας) και λίγα μέτρα πιο πέρα το αλισβερίσι να λαμβάνει χώρα.

Η περιοχή της Βικτώριας, της Αττικής, της Πλατείας Βάθης, της Κυψέλης δεν μαρτυρούν κάτι διαφορετικό. Πολλές φορές έχουμε δει αποτροπιαστικές εικόνες στην Πλατεία Εξαρχείων.

Έξω από τις σχολές του Κέντρου η πρέζα πουλιέται λες και είναι καραμέλες. Αυτά να τα ακούνε και όσοι λένε ότι μέσα στο Άσυλο γίνεται χρήση ναρκωτικών ουσιών. Δυστυχώς σαν κλασσικοί Έλληνες ποτέ δεν βλέπουμε την ουσία των πραγμάτων.

Το θέμα είναι ότι το Κράτος, κλασσικά δεν ενδιαφέρεται. Η κοινωνία εθελοτυφλεί και τα ΜΜΕ δεν προβάλουν τίποτα για το θέμα. Αντίθετα στον βωμό της τηλεθέασης ίσως να προωθούν και την χρήση ναρκωτικών ουσιών ως νέα μόδα! Βλέπε από κουτσομπολίστικα περιοδικά μέχρι το νέο τρέιλερ της σειράς του Χριστόφορου Παπακαλίατη. Δεν ξέρουμε, μπορεί ο «καλλιτέχνης» τελικά να αναδεικνύει το πρόβλημα, αλλά δεν το πιστεύουμε και πολύ...Αναμένουμε....


Συνεχίζεται....

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2009

Η επανάσταση που αναμένεται να έρθει...

Έχω την εξής θέση-πρόβλεψη...Πιστεύω ότι τους επόμενους μήνες πριν το τέλος του 2009 θα έχουμε μια κοινωνική έκρηξη ανάλογη με αυτή του Δεκεμβρίου....Αυτό γιατί θα συμπληρώνεται ένας χρόνος από τα αποκαλούμενα και “δεκεμβριανά”(τα γεγονότα δηλαδή που ακολούθησαν μετά τον θάνατο του Αλέξη) και γιατί τα οικονομικά προβλήματα μαστίζουν όλο και περισσότερο τους Έλληνες...Επίσης λαμβάνει χώρα η μεγαλύτερη απαξίωση του πολιτικού συστήματος από την Μεταπολίτευση και μετά...

Οι πολιτικές εξελίξεις:

Αναμφισβήτητα οι πολιτικές εξελίξεις θα παίξουν μεγάλο ρόλο για το αν τελικά συντελεστεί αυτό που λέμε κοινωνική έκρηξη...Όσο αργούν οι εκλογές και όσο οι πολιτικοί συνεχίζουν να μας απογοητεύουν τόσο μεγαλύτερες θα είναι και οι πιθανότητες να συντελεστεί μια ενδεχόμενη εκτεταμένη κοινωνική έκρηξη. Υπάρχει δε το ενδεχόμενο να γίνουν εκλογές και να μην προκύψει κυβέρνηση αυτοδύναμη ή να γίνει πράξη το ακραίο στα μάτια πολλών σενάριο συγκυβέρνησης Πασοκ-ΝΔ. Όποιες και να είναι οι εξελίξεις θα επηρεάσουν τόσο την γέννεση η μη αυτής της κοινωνικής έκρηξης όσο και την δυναμική της αν αυτή τελικά πραγματοποιηθεί.

Η νεολαία που γερνάει...
Υπάρχει η γενιά της δεκαετίας του 80. Οι σημερινοί 20αρηδες-30αρηδες. Η νεολαία ας πούμε αυτής της χώρας...Η νεολαία αυτή έχει κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Πρώτον διακατέχεται ας πούμε από ένα σύνδρομο αναγκαίας επαναστατικότητας....Έχοντας ακούσει για αγώνες τόσο την δεκαετία του 70 όσο και του 80, για μικρές ή μεγάλες επαναστάσεις των παλαιότερων γενεών η σημερινή νεολαία δείχνει σαν να ψάχνει απεγνωσμένα την δική της αφορμή για επανάσταση. Μια επανάσταση όχι απλά για να γίνει αλλά που θα φέρει αλλαγές στον τρόπο ζωής μας. Η γενιά των 700 ευρώ, η γενιά των κυβερνήσεων Σημίτη και ΝΔ που μεγάλωσε πολύ καλύτερα από άποψη οικονομικών σε σχέση με τους πατεράδες της μοιάζει να πνίγεται...Πνίγεται γιατί δεν έχει όραμα, δεν έχει ελπίδα για κάτι καλύτερο και το μόνο που βιώνει είναι η μιζέρια που κληροδότησε από τους παλιότερους...Η μιζέρια που λέει ότι μπροστά πάει μόνον όποιος έχει μέσο, η μιζέρια που λέει μη μιλάς γιατί δεν έχει νόημα, η μιζέρια της μίζας και του λαδώματος. Πνίγεται γιατί δεν υπάρχει ένα παγκόσμιο όραμα για να ακολουθήσει, πνίγεται γιατί αισθάνεται συνένοχος του κόσμου που ζει και αναπνέει και νιώθει τύψεις για αυτό που πρόκειται να παραδώσει στους επόμενους...Αυτή λοιπόν η γενιά ζητά απεγνωσμένα να κάνει την επανάσταση της.

Η Ελλαδίτσα που καταρρέει:
Μετά από την αύξηση του βιοτικό επιπέδου την δεκαετία του 80 και τον “εκσυγχρονισμό” της δεκαετίας του 90 ήρθε και η παρακμή της νέας χιλιετίας...Παρακμή που όπως πολύ σωστά λέγεται οφείλεται και στις πολιτικές που ακολουθήθηκαν στο παρελθόν...Οι φιλολαϊκές πολιτικές των κυβερνήσεων Παπανδρέου και οι μεγάλες Δημόσιες επενδύσεις του εκσυγχρονιστή Σημίτη αύξησαν τα οικονομικά ελλείμματα στο ζενιθ και σε συνδυασμό με τις κακές πολιτικές επιλογές των Κυβερνήσεων Καραμανλή αλλά και της συγκυρίας της οικονομικής κρίσης και της κατάρρευσης του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος έχουν οδηγήσει την χώρα στα πρόθυρα της χρεωκοπίας με άγνωστες συνέπειες για τον ελληνικό λαό αν κάτι τέτοιο γίνει...

Το νέο όραμα:
Όπως κάθε άτομο χρειάζεται ένα σκοπό στην ζωή του για να πάρει νόημα η ζωή αυτή [...] το ίδιο και ένας ολόκληρος λαός. Αλλιώς άτομο και λαός αφήνονται στην τύχη και ζουν ζωή της στιγμής, χωρίς προοπτική και ελπίδα για πρόοδο πραγματική. Έτσι αρχίζει το κείμενο του με τίτλο το Ανθρωπιστικό Ιδανικό ο Αλέξανδρος Δελμούζος. Η αλήθεια είναι ότι σήμερα ο Έλληνας δεν έχει κάποιο όραμα, κάποιο σκοπό, κάποιο ιδανικά να ακολουθήσει αλλά αντίθετα έχει αφήσει την ζωή στην τύχης της. Μοιάζει επιτακτική η ανάγκη ενός νέου οράματος για την χώρα αλλά για την κάθε ατομικότητα αυτής της χώρας έτσι ώστε να επιτελεστεί πρόοδος. Χρειάζεται κατά την άποψη μου αλλαγή νοοτροπίας, πίστη σε νέες αξίες αλλά και επανεξέταση παλιών ιδανικών. Κάτι που αυτή την ώρα φαντάζει τόσο ουτοπικό όσο και η μετοίκηση στον Άρη. Παρ' όλα αυτά αν κάτι έχω μάθει είναι να είμαι ρεαλιστής και να επιζητώ το αδύνατο...Όπως έλεγε και ένας από τους τελευταίους επαναστάτες του 20ού αιώνα...

Όλα τα παραπάνω συνηγορούν στο να γίνει αυτό που προβλέπω. Μια κοινωνική έκρηξη. Μια μικρή επανάσταση ίσως...Εδώ θα είμαστε και η ιστορία θα δείξει αν κάτι τέτοιο τελικά γίνει ή όχι και τι χαρακτηριστικά θα έχει...Πάντως ορισμένοι αναλυτές λένε ότι κάτι τέτοιο δεν θα γίνει γιατί ξένες μυστικές υπηρεσίες, τα οικονομικά επιτελεία και κοινωνιολόγοι έχουν προβλέψει αυτό το ενδεχόμενο και το “Σύστημα” έχει προετοιμαστεί κατάλληλα έτσι ώστε να μην καταρρεύσει!

Μέχρι να επαληθευτούν η όχι οι θεωρίες ενός ταπεινού blogger εγώ θα πάω να αγοράσω βενζίνη για να έχουμε μπόλικη για αυτό το κατάντημα που λέγεται Βουλή....Ετοιμάστε τα λάβαρα της επαναστάσεως αδέρφια...(λέμε τώρα)...

Χαιρετώ σας....

Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009

Μόνο η βροχή ξέρει...

Μόνο η βροχή ξέρει τα συναισθήματα μου...Της τα είχα εκμυστηρευτεί ένα δειλινό...Ξέρει τα συναισθήματα και άλλων ανθρώπων...Και δρα ανάλογα...

Η βροχή από μόνη της πρεσβεύει συναισθήματα...Για την ακρίβεια εκφράζει τα συναισθήματα του ουρανού...Κάποιοι λένε ότι είναι μόνο δάκρυα...Άλλοτε πολλά και άλλοτε λίγα...Θα διαφωνήσω...


Όταν η βροχή πέφτει με δύναμη και ορμή εκφράζει τον θυμό...Τον θυμό της ίδιας ή του ουρανού...Τον θυμό της προς τους ανθρώπους...Τον θυμό της φύσης απέναντι στον φαφλατά άνθρωπο που την καταστρέφει...Το θυμό της, γιατί τα όνειρα της δεν γίνονται πραγματικότητα...

Όταν πάλι πέφτει αργά αργά, με χαμηλή ένταση είναι σαν να χαϊδεύει την γη, το χώμα...Εκφράζει μια ηρεμία, ένα διφορούμενο συναίσθημα...Δεν ξέρεις αν είναι μελαγχολία επειδή κρύβει τον ήλιο, η ευφορία εξαιτίας της αναζωογόνησης της γης....

Η βροχή έχει ακούσει πολλά...Πολλοί την φοβούνται, άλλοι την αγαπάνε ενώ οι τολμηροί την αψήφησαν η την αψηφούν, κοιτάνε ψηλά και της λένε τα μυστικά τους....

Οι πιο πολλοί λένε για τις αγάπες και τους έρωτες τους...Για το τι θέλουν, τι προσμένουν τι ζητάνε...Η βροχή δεν σε προδίδει...Σε ακούει και δρα...Δεν αφήνει να ακουστεί ο πόνος σου, αλλά μεταφέρει παντού τη χαρά η τον θυμό σου....Γιατί μόνο η βροχή ξέρει....

Ξέρει ότι μετά θα βγει το ουράνιο τόξο...Ξέρει ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες...Ξέρει ότι η αγάπη δεν θα αργήσει για τους απαιτητικούς...

Καθώς προχωράς μέσα στην βροχή, νιώθοντας παντού το νερό πάνω στο σώμα σου, ποτέ δεν θυμώνεις, αλλά πάντα χαμογελάς έστω για λίγο...Γιατί ξέρεις....Ξέρεις ότι δεν θα λοξοδρομήσεις από τον προορισμό σου και ότι η βροχή σε δοκιμάζει, σε δοκιμάζει να δει αν όντως θέλεις να φτάσεις στον προορισμό σου αν όντως η Ιθάκη σου αξίζει..Αλλά από την στιγμή που δεν μένεις κλεισμένος μέσα, δεν φοβάσαι, η βροχή ξέρει...Αλλά θα σε δυσκολέψει και αυτό για να είναι πιο γλυκιά η μέρα που θα φτάσεις στον προορισμό σου...Πιο γλυκιά η μέρα που θα πραγματοποιηθεί αυτό που θες...

Και ενώ το σώμα σου κρυώνει, η θερμοκρασία σου πέφτει και η βροχή να σε χτυπάει αλύπητα σαν να μην νοιάζεται καθόλου για τον πόνο σου, αρχίζεις και αντιλαμβάνεσαι το τραγούδι της...Το βουβό τραγούδι της...Γιατί η βροχή έχει και αυτή κάτι να σου πει...Κάτι να σε συμβουλεύσει...Κάτι διαφορετικό για κάθε άνθρωπο....Ίσως παρεκκλίνει από τις “αρχές της” και σου προδώσει τα συναισθήματα κάποιου που σε ενδιαφέρει...Ίσως έχει κάτι να σου πει....Για αυτό να την ακούς την βροχή...Γιατί;

Γιατί μόνο η βροχή ξέρει....

Τετάρτη 29 Απριλίου 2009

Νεοφιλελεύθερα σκουλήκια

Επανέρχομαι μετά από πολύ καιρό για να κάνω την κριτική μου στα άτομα που θεωρώ ως νεοφιλελεύθερα σκουλήκια. Πέρασε πολύς καιρός από το τελευταίο post, πολλά διαμεσολάβησαν στην προσωπική μου ζωή, το blog έπαψε να είναι προτεραιότητα αλλά αυτά δεν είναι της παρούσης.

Αφορμή για αυτό το post μου, είναι η αντιπαράθεση που είχα με μέλη ενός forum σχετικά με θέματα που αφορούν το Πανεπιστήμιο. Ας δούμε τα χαρακτηριστικά αυτών που είναι νεοφιλελεύθερα σκουλήκια λοιπόν.

Καταρχάς, μπορούμε να πούμε ότι αυτά τα άτομα προέρχονται συνήθως από μεσοαστικές οικογένειες, έχουν δηλαδή μια οικονομική άνεση. Υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις, με άτομα τα οποία δεν ανήκουν στην πιο πάνω τάξη αλλά απλά θέλουν να γίνουν με την σειρά τους οικονομικά εύρωστοι και όνειρο τους είναι ένα γρήγορο αυτοκίνητο και εξοχικό στην παραλία.

Αυτά τα άτομα ακολουθούν τις επιβολές του νεοφιλελευθερισμού, πολλές φορές χωρίς καν να έχουν μελετήσει την παραπάνω έννοια. Απλά ασυνείδητα, ή πιο επικίνδυνα συνειδητά ακολουθούν τους νόμους και της επιταγές της αγοράς, των ΜΜΕ αλλά και των οικογενειών τους.

Θεός τους το χρήμα και τίποτα περισσότερο. Θα κάνουν τα πάντα για να αποκτήσουν χρήματα. Εν ανάγκη θα πουλήσουν ακόμα και τα αγαπημένα τους πρόσωπα για να καταφέρουν την οικονομική ευμάρεια....

Νεοφιλελεύθερα, επειδή είναι κομμάτια αυτού που λέμε οικονομικός νεοφιλελευθερισμός.

Σκουλήκια, γιατί είναι αντιπαθητικά άτομα. Άτομα τα οποία δεν έχουν αρχές, δεν έχουν αξίες που να προέρχονται από κάποιο ιδεώδες, δεν έχουν κάποιο όραμα, δεν τους ενδιαφέρει ο συνάνθρωπος, δεν τους ενδιαφέρει η ισότητα η κοινωνική δικαιοσύνη αλλά μόνο ο εαυτός του. Στην χειρότερη αν πρόκειται για συνειδητοποιημένους, τους ενδιαφέρει να προοδεύουν μόνο οι οικονομικά ισχυροί και δεν δίνουν μία για τους αδυνάτους η για αυτούς που μπορεί να έχουν μια παραπάνω αγάπη.

Πάμε πιο συγκεκριμένα, γιατί πάντα ένα παράδειγμα κάνει πιο κατανοητό αυτό που θέλει να πει ο ποιητής, εν προκειμένου ο blogger , αλλά είναι και κάτι απτό και όχι λόγια του αέρα. Παρακάτω ακολουθούν παραδείγματα μερικών εκκολαπτόμενων νεοφιλελεύθερων σκουληκιών συμφοιτητών μου.

Ο Ανδρέας: Από τους καλύτερους φοιτητές του τμήματος. Διαβάζει όλη μέρα. Ξέρει να προγραμματίζει απταίστως σε πολλές γλώσσες προγραμματισμού, γενικά έχει υψηλό μέσο όρο μέχρι στιγμής. Ο Ανδρέας λοιπόν θα πάρει πτυχίο με 9 θα παίρνει 3000 ευρώ το μήνα, θα έχει γρήγορο αυτοκίνητο και εξοχικό. Αλλά θα δουλεύει σαν το σκυλί 15 ώρες την ημέρα και κάτι τέτοιο θα του φαίνεται φυσιολογικό επειδή άλλα σκουλήκια φρόντισαν να του “μάθουν” ότι ναι κάτι τέτοιο είναι φυσιολογικό. ΟΜΩΣ κάτι τέτοιο δεν είναι ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ! Και επειδή εγώ δεν είμαι νεοφιλελεύθερο σκουλήκι σαν και αυτόν κάνω ότι μπορώ για να πείσω όσους μπορώ ότι το να δουλεύεις 15 ώρες την ημέρα δεν είναι φυσιολογικό.. ΚΑΝΤΕ ΤΟ ΙΔΙΟ. Αλλιώς θα μας φάνε τα σκουλήκια....

Ο Κώστας: Μέτριος φοιτητής,. Πιστεύει για την κατάντια του Δημόσιου πανεπιστημίου φταίνε οι παρατάξεις. Στο συγκεκριμένο forum έχει κάνει 1000 δημοσιεύσεις. Πιστεύει επίσης ότι το άσυλο κάνει κακό, ότι λένε οι καθηγητές είναι κατά 99% σωστό και γενικά είναι ο κλασσικός τύπος φοιτητάκου. Είνα λιγάκι συντηρητικός και δεν θέλει να ακούει για αγώνες και για διεκδικήσεις. Θέλει να κοιτάει την δουλεία του, να γλύφει για να χωθεί και γενικά είναι φιλήσυχος πολίτης. ΟΤΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ είναι οι φιλήσυχοι πολίτες.

Ο Πέτρος, κακός φοιτητής αλλά κομματόσκυλο της ΔΑΠ. Της γνωστής παράταξης-fun club. Είναι ωχαδερφιστής, απαθής το ενδιαφέρει μόνο ο εαυτός του, η καλοπέραση και δεν το ενδιαφέρει να κάνει κάτι για να αλλάξει την ζωούλα του. Δεξιός όχι πολύ απλά πιστεύει ότι ΠΡΕΠΕΙ να μειωθούν οι μισθοί για το καλό της ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ και ότι οι μεγάλες επιχειρήσεις δεν πρέπει να φορολογούνται. Δεν το έχει ψάξει να σου πει το γιατί συνήθως, αλλά και να το είχε ψάξει θα σου έλεγε τις κλασικές βλακείες που λένε τα διαβασμένα νεοφιλελεύθερα σκουλήκια.

Το παρών post δεν έχει σκοπό να παρουσιάσει της “κακές” ιδέες των νεοφιλευθερων. Απλά θέλω να καυτηριάσω άτομα, κυρίως ΝΕΑ, της γενιάς μου, που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι ο εαυτός τους και το πως θα πλουτίσουν. Αγαπητοί αναγνώστες δεν θα πω κάτι πρωτότυπο αυτή την φορά, μόνο θα σας παρακαλέσω για άλλη μια φορά να ΠΑΤΗΣΕΤΕ αυτά τα ΣΚΟΥΛΗΚΙΑ.

Γιατί αυτοί θα γίνουν διευθυντές μας και θα θέλουν να δουλεύουμε 100 ώρες την βδομάδα. Για αυτό πρέπει αγαπητοί φίλοι να μην σταματάμε να παλεύουμε για τις προοδευτικές μας ιδέες, για ένα καλύτερο αύριο, για έναν πιο δίκαιο κόσμο και για μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Κάτι τέτοιο θα γίνει αν μεταξύ άλλων προσπαθήσουμε να μαλακώσουμε τα σκληρά νεοφιλελεύθερα σκουλήκια έτσι ώστε να μην είναι απόλυτα στις ιδέες τους....

Προοδευτικά αδέρφια καλημέρα. Θυμηθείτε ότι για ένα καλύτερο αύριο με λιγότερα νεοφιλελεύθερα σκουλήκια χρειάζεται καθημερινός αγώνας.

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς(κλεμμένη φράση που δεν μου πολύ αρέσει αλλά δεν πειράζει)

Ο blogger σας.....

Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2009

Έχω;

Λοιπόν καλησπέρα μετά από πολύ καιρό και πάλι. Εν μέσω εξεταστικής λέω να κάνω ένα διάλειμμα με αυτό το μικρό post. Έψαχνα ένα θέμα να καταπιαστώ, κάτι να σχολιάσω, κάτι να δηλώσω, έψαχνα μια αφορμή...

Τελικά η αφορμή δεν δόθηκε ούτε καν από τον 50αρη ελαιοχρωματιστή ο οποίος στην πλατεία Βικτωρίας με ένα χάρτινο πλακάτ ζητιανεύει για δουλειά. Με τα ρούχα της δουλειάς, γεμάτα μπογιές στην Ελλάδα του 2008 ζητά όχι ελεημοσύνη αλλά δουλειά. Εκεί στην πλατεία Βικτωρίας ανάμεσα στους Σενεγαλέζους και Πακιστανούς μικροπωλητές, κοιτάζει τους βιαστικούς φοιτητές του οικονομικού πανεπιστημίου να τον προσπερνούν χωρίς να του δίνουν καν σημασία...Μιλάμε για λαμπρούς επιστήμονες, για τα μεγάλα μυαλά, για τους επόμενους ηγέτες...Αλλά βέβαια, ποιος θα κάτσει να ασχοληθεί με αυτό το θέμα; Μόνο κάτι καμένοι. Οι υπόλοιποι με τον Παναθηναϊκό τον Ολυμπιακό την Πετρούλα, το Villa Mercedes και για έναν τύπο στην μικροοικονομική...Αχ αυτός ο τύπος!

Δεν στάθηκε λοιπόν αφορμή αυτό το γεγονός για να κάνω το post μου αυτό. Εναγωνίως έψαχνα ένα θέμα, έριχνα μια ματιά στα παλιά και έψαχνα την καινούργια μου θεωρία. Μέχρι που άκουσα αυτό το τραγούδι και έθεσα ένα δίλημμα στο εαυτό μου:





Εγώ έχω κάποια αγάπη να θυμάμαι τα βράδια;

Σε αυτό το blog έχω πολλές φορές δώσει τον εαυτό μου...Ειδικά όταν αφήνομαι να με παρασέρνουν οι λέξεις γράφω και πράγματα που δεν πρέπει. Τέλος πάντων για να μην τα πολυλογώ και για να πάμε στην ουσία των πραγμάτων, θέτω αυτή την ερώτηση στο καθένα από σας; Ε εντάξει οι πιο πολύ έχουν μια αγάπη να θυμούνται τα βράδια....

Και όμως για όσους με ξέρουν νομίζω θα απαντήσουν λάθος για μένα...Γιατί τελικά έχω αναθεωρήσει κάποιες παλιές μου απόψεις. Τώρα αυτό δεν ξέρω αν είναι κακό ή καλό...

Γιατί όταν ο κόσμος αλλάζει, όταν οι άνθρωποι αλλάζουν εσύ δεν μπορείς να μένεις ο ίδιος.

Πραγματικά δεν ξέρω, τέτοιου είδους θέματα με παρασέρνουν να γράφω. Όταν π.χ καλώ τον εαυτό μου να φτιάξει ένα post με πολιτικό για παράδειγμα περιεχόμενο , δεν ξέρω νομίζω ότι παρόλο που έχω πολλά να πω δεν ξέρω αν αξίζει. Γιατί η ζωή έχει προτεραιότητες...

Οπότε δεν θα ασχοληθώ με τα πολιτικά, με τα κόμματα, με τις παρατάξεις τις σχολής μου, με τους σοσιαλιστές, με τους νεοφιλελεύθερους, με τους επαναστάτες νέους. Με τους καθώς πρέπει ασχολούμαι και με αυτούς που κοιτάνε την δουλεία τους. Μου την δίνουν στο κρανίο αυτές οι 2 κατηγορίες ανθρώπων παρόλο που γενικά στους άλλους είναι αγαπητοί. Αν δεν είχα θέσει στον εαυτό μου ένα νόμο και αν δεν ήμουν πιστός στις αξίες της ομαλής συμβίωσης θα είχα πάρει καλασμικοφ και θα καθάριζα κόσμο. Αλλά είμαι κατά βάθος άνθρωπος της ειρήνης...

Οπότε δεν θα ασχοληθώ με τα παραπάνω πάρα πριν πέσω για ύπνο θα ρωτήσω τον εαυτό μου αν έχει μια αγάπη να θυμάται τα βράδια. Η απάντηση αναλόγως μπορεί να μου προκαλέσει, όπως στον καθένα άλλωστε διάφορα συναίσθημα, χαρά, λύπη, νοσταλγία, πίστη.

Οπότε για να συνοψίσουμε: Έχω μια αγάπη να θυμάμαι βράδια;

Εσείς;

Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2009

Ξύπνα...

Ξύπνα μικρέ μου φίλε, ξύπνα μικρή μου φίλη...

-Μην βλέπεις Mega είναι ημιπασόκικο και εξιχρονιστικό...Μπόμπολας-Λαμπράκης και Βαρδινογιάννης Rulezzzz……..Έθνος, Νέα και Βήμα Rulezzzzz….Λαμόγια όλοι...Κεντρώοι συμφεροντολόγοι....

-Διάβασε Ελευθεροτυπία! Διάβασε τον Ιό της Ελευθεροτυπίας...Επίσης διάβασε από blogs στο Ιντερνετ και κυρίως διάβασε...Και σε παρακαλώ καλέ μου φίλε όχι Sportday και σε παρακαλώ καλή μου φίλη όχι Cosmopolitan….

-Μην τρως σανό καλή μου φίλη. Μην ακούς κανένα πλην τους αποδεδειγμένα σοφούς και όχι αυτούς που φαντάζουν μεγάλοι στα μάτια σου...Αμφισβήτησε ακόμα και τον πιο πειστικό ρήτορα...

-Μην ψηφίζεις ξανά το ίδιο κόμμα για ένα κολοδιορισμό και για να σε στείλουν στην αεροπορία μου καλέ μου φίλε...Έλα μαζί να αλλάξουμε αυτό το μπάχαλο αρχίζοντας με αλλαγή σε αυτά που ψηφίζουμε χρόνια τώρα....

-Τόλμα να φωνάξεις! Βγες στους δρόμους...Μπες σε συλλόγους σε ομάδες...Ασχολήσου με τον εθελοντισμό, με τα ανθρώπινα δικαιώματα με το περιβάλλον...Σήκω από τον καναπέ και σήκω και από εκεί και τους δικούς σου ανθρώπους....

-Μην κοιμάστε βρε αδέρφια. Ονειρευτείτε το αδύνατο και με τον τρόπο ζωής σαν κάντε το πράξη. Ονειρευτείτε ένα καλύτερο κόσμο και βάλτε ένα ελάχιστο λιθαράκι στο να γίνει η κοινωνία μας καλύτερη...

Αυτά φίλε αναγνώστη, άκου και την ταπεινή μου γνώμη για τα παρακάτω:

8 Δεκεμβρίου 2008
Δεν το λες επανάσταση. Ίσως να το πεις κοινωνική εξέγερση. Μόνο εξέγερση. Σίγουρα αντικείμενο μελέτης....

Πανεπιστήμιο
Το πανεπιστήμιο απαξιώνεται: 1ον από την πολιτεία 2ον από τους καθηγητές του 3ον από τους ίδιους τους φοιτητές του...Τα ξέρεις φίλε αναγνώστη δεν χρειάζεται να τα αναλύσω γιατί θα χρειαστώ άπειρες σελίδες. Κυρίως η πολιτεία πρέπει να κάνει κάτι. Και ύστερα εσύ. Κάνε ότι μπορείς και μην λειτουργείς δια αντιπροσώπου.......

Αστυνομία
Σίγουρα υπάρχουν καλοί και κακοί! Σίγουρα υπάρχουν αυτοί που παίρνουν 700€ αλλά όλοι μα όλοι δεν έχουν ΠΑΙΔΕΙΑ! Και όπως πάμε η νοοτροπία τους θα τους γίνει χειρότερη από αυτή που είχαν το 70. Πάντως το να γίνει κάποιος αστυνομικός είναι μια επιλογή που γίνεται συνειδητά μην το ξεχνάμε αυτό. Άρα ο κάθε αστυνομικός θα πρέπει να αναλάβει τις πολιτικές του ευθύνες...

Νεολαία
Αναρχικοί, Αναρχοκομουνιστές, Κομμουνιστές, Κομφορμιστές, Σοσιαλιστές, Σοσιαλδημοκράτες, Νεοφιλελεύθεροι, Δεξιοί, Φασίστες...Άστα να πάνε...Οι πιο πολύ είναι ότι να ναι. Εμπιστεύου του διαβασμένους και μόνο αριστερούς....

Υ.Γ

Αν βαριέσαι να διαβάσεις ξεκίνα βλέποντας τα παρακάτω videakia…













Να σκέφτεσαι σημαίνει να μπαίνεις στο λαβύρινθο, να χάνεσαι στους διαδρόμους που υπάρχουν επειδή τους σκάβουμε συνέχεια, να γυρίζεις πίσω στο τέλος ενός αδιεξόδου που η είσοδος του έχει κλείσει πίσω από τα βήματα μας, ώσπου τέλος, χωρίς να ξέρουμε πως, τα μικρά κυκλικά βήματα μας δημιουργούν ποθητά ανοίγματα στον τοίχο...

Κορνήλιος Καστοριάδης