Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2009

Η επανάσταση που αναμένεται να έρθει...

Έχω την εξής θέση-πρόβλεψη...Πιστεύω ότι τους επόμενους μήνες πριν το τέλος του 2009 θα έχουμε μια κοινωνική έκρηξη ανάλογη με αυτή του Δεκεμβρίου....Αυτό γιατί θα συμπληρώνεται ένας χρόνος από τα αποκαλούμενα και “δεκεμβριανά”(τα γεγονότα δηλαδή που ακολούθησαν μετά τον θάνατο του Αλέξη) και γιατί τα οικονομικά προβλήματα μαστίζουν όλο και περισσότερο τους Έλληνες...Επίσης λαμβάνει χώρα η μεγαλύτερη απαξίωση του πολιτικού συστήματος από την Μεταπολίτευση και μετά...

Οι πολιτικές εξελίξεις:

Αναμφισβήτητα οι πολιτικές εξελίξεις θα παίξουν μεγάλο ρόλο για το αν τελικά συντελεστεί αυτό που λέμε κοινωνική έκρηξη...Όσο αργούν οι εκλογές και όσο οι πολιτικοί συνεχίζουν να μας απογοητεύουν τόσο μεγαλύτερες θα είναι και οι πιθανότητες να συντελεστεί μια ενδεχόμενη εκτεταμένη κοινωνική έκρηξη. Υπάρχει δε το ενδεχόμενο να γίνουν εκλογές και να μην προκύψει κυβέρνηση αυτοδύναμη ή να γίνει πράξη το ακραίο στα μάτια πολλών σενάριο συγκυβέρνησης Πασοκ-ΝΔ. Όποιες και να είναι οι εξελίξεις θα επηρεάσουν τόσο την γέννεση η μη αυτής της κοινωνικής έκρηξης όσο και την δυναμική της αν αυτή τελικά πραγματοποιηθεί.

Η νεολαία που γερνάει...
Υπάρχει η γενιά της δεκαετίας του 80. Οι σημερινοί 20αρηδες-30αρηδες. Η νεολαία ας πούμε αυτής της χώρας...Η νεολαία αυτή έχει κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Πρώτον διακατέχεται ας πούμε από ένα σύνδρομο αναγκαίας επαναστατικότητας....Έχοντας ακούσει για αγώνες τόσο την δεκαετία του 70 όσο και του 80, για μικρές ή μεγάλες επαναστάσεις των παλαιότερων γενεών η σημερινή νεολαία δείχνει σαν να ψάχνει απεγνωσμένα την δική της αφορμή για επανάσταση. Μια επανάσταση όχι απλά για να γίνει αλλά που θα φέρει αλλαγές στον τρόπο ζωής μας. Η γενιά των 700 ευρώ, η γενιά των κυβερνήσεων Σημίτη και ΝΔ που μεγάλωσε πολύ καλύτερα από άποψη οικονομικών σε σχέση με τους πατεράδες της μοιάζει να πνίγεται...Πνίγεται γιατί δεν έχει όραμα, δεν έχει ελπίδα για κάτι καλύτερο και το μόνο που βιώνει είναι η μιζέρια που κληροδότησε από τους παλιότερους...Η μιζέρια που λέει ότι μπροστά πάει μόνον όποιος έχει μέσο, η μιζέρια που λέει μη μιλάς γιατί δεν έχει νόημα, η μιζέρια της μίζας και του λαδώματος. Πνίγεται γιατί δεν υπάρχει ένα παγκόσμιο όραμα για να ακολουθήσει, πνίγεται γιατί αισθάνεται συνένοχος του κόσμου που ζει και αναπνέει και νιώθει τύψεις για αυτό που πρόκειται να παραδώσει στους επόμενους...Αυτή λοιπόν η γενιά ζητά απεγνωσμένα να κάνει την επανάσταση της.

Η Ελλαδίτσα που καταρρέει:
Μετά από την αύξηση του βιοτικό επιπέδου την δεκαετία του 80 και τον “εκσυγχρονισμό” της δεκαετίας του 90 ήρθε και η παρακμή της νέας χιλιετίας...Παρακμή που όπως πολύ σωστά λέγεται οφείλεται και στις πολιτικές που ακολουθήθηκαν στο παρελθόν...Οι φιλολαϊκές πολιτικές των κυβερνήσεων Παπανδρέου και οι μεγάλες Δημόσιες επενδύσεις του εκσυγχρονιστή Σημίτη αύξησαν τα οικονομικά ελλείμματα στο ζενιθ και σε συνδυασμό με τις κακές πολιτικές επιλογές των Κυβερνήσεων Καραμανλή αλλά και της συγκυρίας της οικονομικής κρίσης και της κατάρρευσης του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος έχουν οδηγήσει την χώρα στα πρόθυρα της χρεωκοπίας με άγνωστες συνέπειες για τον ελληνικό λαό αν κάτι τέτοιο γίνει...

Το νέο όραμα:
Όπως κάθε άτομο χρειάζεται ένα σκοπό στην ζωή του για να πάρει νόημα η ζωή αυτή [...] το ίδιο και ένας ολόκληρος λαός. Αλλιώς άτομο και λαός αφήνονται στην τύχη και ζουν ζωή της στιγμής, χωρίς προοπτική και ελπίδα για πρόοδο πραγματική. Έτσι αρχίζει το κείμενο του με τίτλο το Ανθρωπιστικό Ιδανικό ο Αλέξανδρος Δελμούζος. Η αλήθεια είναι ότι σήμερα ο Έλληνας δεν έχει κάποιο όραμα, κάποιο σκοπό, κάποιο ιδανικά να ακολουθήσει αλλά αντίθετα έχει αφήσει την ζωή στην τύχης της. Μοιάζει επιτακτική η ανάγκη ενός νέου οράματος για την χώρα αλλά για την κάθε ατομικότητα αυτής της χώρας έτσι ώστε να επιτελεστεί πρόοδος. Χρειάζεται κατά την άποψη μου αλλαγή νοοτροπίας, πίστη σε νέες αξίες αλλά και επανεξέταση παλιών ιδανικών. Κάτι που αυτή την ώρα φαντάζει τόσο ουτοπικό όσο και η μετοίκηση στον Άρη. Παρ' όλα αυτά αν κάτι έχω μάθει είναι να είμαι ρεαλιστής και να επιζητώ το αδύνατο...Όπως έλεγε και ένας από τους τελευταίους επαναστάτες του 20ού αιώνα...

Όλα τα παραπάνω συνηγορούν στο να γίνει αυτό που προβλέπω. Μια κοινωνική έκρηξη. Μια μικρή επανάσταση ίσως...Εδώ θα είμαστε και η ιστορία θα δείξει αν κάτι τέτοιο τελικά γίνει ή όχι και τι χαρακτηριστικά θα έχει...Πάντως ορισμένοι αναλυτές λένε ότι κάτι τέτοιο δεν θα γίνει γιατί ξένες μυστικές υπηρεσίες, τα οικονομικά επιτελεία και κοινωνιολόγοι έχουν προβλέψει αυτό το ενδεχόμενο και το “Σύστημα” έχει προετοιμαστεί κατάλληλα έτσι ώστε να μην καταρρεύσει!

Μέχρι να επαληθευτούν η όχι οι θεωρίες ενός ταπεινού blogger εγώ θα πάω να αγοράσω βενζίνη για να έχουμε μπόλικη για αυτό το κατάντημα που λέγεται Βουλή....Ετοιμάστε τα λάβαρα της επαναστάσεως αδέρφια...(λέμε τώρα)...

Χαιρετώ σας....

Δεν υπάρχουν σχόλια: