Πως είναι να πηγαίνεις 12 χρόνια σχολείο με χιόνι.

Βλέποντας αυτή την υστερία που έχει πιάσει τους για άλλη μια φορά τους Αθηναίους σχετικά με το χιόνι που πέφτει θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας πως είναι να πηγαίνεις 12 χρόνια στο σχολείο με χιόνι.Φυσικά στο χωριό μου αν χιόνιζε όπως εδώ στην Αθήνα τώρα και δεν το είχε «στρώσει» θα πηγαίναμε κανονικά σχολείο και δεν θα υπήρχε αυτός ο πανικός και η υστερία που υπάρχει στο κλεινόν άστυ αυτή τη στιγμή.Η εξετάσεις αναβάλλονται λοιπόν για αύριο στην Ασοεε επειδή ρίχνει χιόνι!Φυσιολογικό για κάποιους όχι όμως και για μένα.

Στο δημοτικό όταν έριχνε χιόνι(όταν λέω από εδώ και πέρα έριξε χιόνι θα εννοώ ότι είχε τουλάχιστον 30cm) πηγαίναμε σχολείο κατά της 10-11 να δούμε αν θα γινόταν μάθημα. Αν δεν είχε πολύ χιόνι και στο ενδιάμεσο οι δρόμοι είχαν ανοίξει τότε κάναμε μέχρι της 2 μάθημα και γυρνάγαμε σπίτι παρακαλώντας να χιονίσει πιο πολύ την επόμενη μέρα για να μην πάμε στο σχολείο. Όταν τελικά το βράδυ άρχιζε να χιονίζει με ένταση χοροπηδούσαμε με τα αδέρφια μου από την χαρά μας και φωνάζαμε χιόνι-χιόνι! Όταν λοιπόν το χιόνι ήταν πολύ και όχι μια «πασπάλα» μέναμε στο σπίτι κοιμόμασταν μέχρι αργά και το μεσημεράκι απολαμβάναμε το ζεστό φαγητό που είχε ψηθεί στην ξυλόσομπα. Η στόφα έκανε πάντα ωραίο φαγητό. Τα βράδια μαζευόμασταν γύρω από το τζάκι και διαβάζαμε η ακούγαμε τις ιστορίες του παππού μου του Κώστα(αδερφός του κανονικού παππού του Γιάννη) που ερχόταν να μας επισκεφτεί και μας μιλούσε για το χιονιά που αυτός είχε περάσει λαμβάνοντας μέρος στον εμφύλιο πόλεμο. Θυμάμαι χαρακτηριστικά να μας χλευάζει διαρκώς και να λέει ότι αυτό το χιόνι(παρόλο που έξω είχε το λιγότερο 50cm) δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που είχε ρίξει στο «2^ο αντάρτικο». Αυτή την άποψη την είχα ακούσει και από την γιαγιά μου πολλές φορές.

Λοιπόν ξέφυγα λίγο...

Ήμασταν τυχεροί στο δημοτικό η δική μου φουρνιά τουλάχιστον γιατί ευτυχίσαμε να πέσουμε σε δασκάλους που μας έκαναν μάθημα και με χιόνι. Δεν έβρισκαν αφορμές δηλαδή για να μην κάνουν μάθημα ή να φύγουν για Αθηνά και μετά όντως θεωρητικά αποκλεισμένο το χωριό να μην μπορούν να επιστρέψουν. Δυστυχώς τα νεότερα παιδιά μαζί και τα αδέρφια μου έπεσαν σε τέτοιους δασκάλους. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι πως πέρσι από όσο έμαθα δεν έγινε μάθημα για πάνω από ενάμισι μήνα επειδή οι δασκάλες δεν το επέτρεπαν. Δασκάλες 25-26 ετών που ασφαλώς δεν τους ενδιαφέρει «να μάθουν τα παιδιά γράμματα». Και από τι έμαθα άλλα ήταν τα κατορθώματα τους στο χωριό. Ήμασταν τυχεροί που είχαμε την κ. Ματίνα...

Στο γυμνάσιο κριτήριο αν θα κάνουμε μάθημα σε περίπτωση χιονόπτωσης ήταν αν θα ερχόταν το λεωφορείο με τα παιδιά από τα γύρω χωριά. Υπήρχε περίπτωση να μην είχε σχεδόν καθόλου χιόνι και επειδή σε ένα συγκεκριμένο σημείο σε κάποιο χωριό είχε πάγο να μην κάναμε καθόλου μάθημα! Βέβαια πολλές φορές περιμέναμε τον οδηγό του λεωφορείου να κρίνει την κατάσταση! Για το αν θα γίνει μάθημα...

Με τον καιρό τέτοια προβλήματα ξεπεράστηκαν και το λεωφορείο ερχόταν πιο αργά εφόσον είχαν περάσει τα εκχιονιστικά και οι αλατιέρες...
Στο λύκειο δεν υπήρχε περίπτωση να χάσουμε μάθημα εξαιτίας του χιονιά...

Η τάξη ήταν καλή και είχε προοπτικές οπότε ότι και να γινόταν έπρεπε να πάμε σχολείο...Έτσι πολλές φορές είχε πάρει η διευθύντρια σπίτια μας να πάμε στο σχολείο και πολλές φορές είχαμε κανονίσει να πάμε μεταξύ μας και να απαιτήσουμε να γίνει μάθημα...

Στην 3^η λυκείου χάσαμε ελάχιστα μαθήματα. Είχαμε τόσο καλούς καθηγητές και τόση θέληση που πηγαίναμε σχολείο και κάναμε μάθημα μόνο η τεχνολογική 5-6 παιδιά. Θυμάμαι πως μια μέρα είχαμε πάει και στο σπίτι μια καθηγήτριας της κ.Γεωργοπούλου να μας κάνει μάθημα...

Αναμφίβολα οι συνθήκες ήταν δύσκολες. Σταθήκαμε λίγο τυχεροί όμως, το παλέψαμε και τα καταφέραμε. Όσο και αν ακούγεται οξύμωρο θα μου λείψει το χιόνι του χωριού...Θα μου λείψει να σηκώνομαι πρωί να βάζω τα μποτάκια μου, το σκούφο και τα γάντια και να πηγαίνω σχολείο σιγά σιγά και προσεκτικά. Θα μου λείψει να με περιμένουν στην γωνία οι φίλοι και οι συμμαθητές μου για να μου ρίξουν μια χιονόμπαλα. Θα μου λείψει ο χιονοπόλεμος. Θα μου λείψει που έβλεπα το λεωφορείο να έρχεται στις 9.30(αντί στις 8), να βρίζω θεούς και δαίμονες και να μην ακυρώνετε το διαγώνισμα Αρχαίων για το οποίο δεν είχα διαβάσει....