Ανέραστη κοινωνία (μέρος 3ο)

Ο Κοιμισμένος πολιτικοδάσκαλος βρυχάται...

Εδώ και περίπου έξι μήνες βλέπω κάποια πράγματα τα οποία με έχουν εντελώς αηδιάσει. Με έχουν κάνει να χάσω την όρεξη μου, το κουράγιο μου και την διάθεση μου...Δεν ξέρω αν πρέπει να κλάψω η να γελάσω...Βασικά αναφέρομαι στα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα που συμβαίνουν στον μικρόκοσμο μου!

Βλέπω πολύ σαπίλα σε αυτή την χώρα. Παντού. Σαπίλα από παλιούς και από νέους. Βλέπω ακόμα και αυτούς που είναι αδιάφθοροι που έχουν μια Α ιδεολογία και μερικές αρχές να κάνουν πίσω...Βλέπω άτομα τα οποία υποτίθεται δεν ήταν έτσι να έχουν ένα πλάνο Β στο πίσω μέρος του μυαλού τους για το πως θα συμβιβαστούν με το σύστημα. Η δόξα και το χρήμα! Πολλοί υποκύπτουν. Για μία Mercedes, ένα σπίτι με πισίνα και για μια ξανθιά γκόμενα-μπορεί και καστανή-βαμμένη...

Σε κάποια φάση πέρασε από το μυαλό μου να ασχοληθώ σοβαρά με την πολιτική. Όχι απαραίτητα να γίνω πολιτικός απλά να ασχοληθώ σοβαρά. Εννοείτε πιο σοβαρά από ότι ασχολούμαι τώρα για όσους με ξέρουν. Αλλά από την μία λες εγώ θα είμαι διαφορετικός, εγώ θα είμαι έτσι εγώ θα είμαι αλλιώς αλλά στην τελική γίνεσαι και εσύ ίδιος, Σε απορροφάει το σύστημα και εσένα. Και επειδή δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να πηγαίνει στην Εκκλησία κάθε τόσο και να κάθετε μπροστά μπροστά, δεν με φαντάζομαι να σφίγγω το χέρι του καθενός αλήτη για να μαζέψω ψήφους δεν θα το κάνω. Και επειδή έχω το μικρόβιο μέσα μου και ίσως σε ένα χρόνο να λέω άλλα, αν ποτέ ασχοληθώ σοβαρά με την πολιτική είτε άμεσα είτε έμμεσα ακόμα και αν συμβιβαστώ με το σύστημα για να κάνω πράξη κάποιες ιδέες είμαι σίγουρος ότι που και που θα τσακώνομαι με κάποια λαμόγια με κάποια σκουλήκια. Όσο μεγάλα και αν είναι αυτά τα σκουλήκια...

Τέλος πάντων. Ναι είμαι εγωιστής! Το ξέρω! Αλλά όποιος θέλει διαβάζει αυτό το blog και ο καθένας έχει το δικαίωμα να με χαρακτηρίσει όπως θέλει! Αλλά φίλοι και φίλες εγώ θα λέω πάντα ότι γουστάρω!

Λοιπόν το σκέφτομαι για συγγραφέας-ίσως για δημοσιογράφος...Αλλά και πάλι κανείς δεν σου εξασφαλίζει ότι μπορείς να ζεις από αυτά τα επαγγέλματα. Αλλά δεν θα το δω σαν επάγγελμα!

Μάλλον θα γίνω πληροφορικάριος! Αλλά ίσως δάσκαλος! Και αυτό γιατί δεν μπορώ να κάθομαι 8 ώρες και πλέον πάνω από μια οθόνη και να προγραμματίζω! Γιατί κάτι τέτοιο είναι αφενός ανθυγιεινό και αφετέρου σε αποξενώνει! Και ως δάσκαλος θα προσπαθήσω να επηρεάσω κάποιον η κάποια! Όπως έκαναν κάποτε 2-3 δικοί μου δάσκαλοι! Βέβαια δεν θα διδάσκω φιλοσοφία και ιστορία αλλά προγραμματισμό. Αλλά όταν είσαι δάσκαλος σε ένα διάλειμμα σε μια ανύποπτη στιγμή μπορεί να πεις κάτι το οποίο να επηρεάσει τους μαθητές! Ακόμα και αν είμαι δάσκαλος για 35 χρόνια και έχω επηρεάσει έναν και μόνο μαθητή θα είμαι περήφανος! Γιατί θα ξέρω ότι θα έχω κάνει κοινωνό των ιδεών μου κάποιον. Ιδέες τις οποίες προφανώς εγώ θεωρώ σωστές. Ιδέες για τις οποίες ποτέ δεν σταματήσω να παλεύω! Ποτέ δεν θα το βουλώσω!

Τα σκυλιά πάντα συνηθίζουν να γαβγίζουν όχι μόνο όταν βλέπουν ένα εχθρό αλλά και όταν βλέπουν κάποιο ανήμπορο. Και το κάνουν για να τρομάξει και να υποταχθεί! Οι γάτες από την άλλη πάνε μέσω της πλαγίας οδούς. Σε χαϊδεύουν σε κάνουν να νιώθεις καλά και προσπαθούν να κερδίσουν την επιείκεια σου και τις πιο πολλές φορές το καταφέρνουν. Και στο σπίτι είχαμε και σκύλο και γάτες. Αλλά στο πατρικό μου μιλάμε για ζώα και όχι για εξανθρωπισμένα ζώα όπως λέω εγώ εδώ! Ποτέ δεν πρόκειται εγώ να μπλέξω με ζώα! Ίσως απλά τα πλησιάσω για να καταλάβω πως δρουν... Γιατί αν και τα σέβομαι δεν μου αρέσουν...

Είμαι και λίγο νευρικός ισχύει...Αλλά πλέον έχω μάθει να είμαι πιο ήρεμος από ότι στο παρελθόν. Αλλά παραμένω νευρικός. Και αυτό γιατί βλέπω πράγματα γύρω μου που με τρελαίνουν. Ποια είναι αυτά; Δεν θα τα αναφέρω γιατί θα νευριάσω!

Λοιπόν γράφω στα όργανα μου το κάθε ζώο που η κοινωνία με ανάγκασε να ζήσω μαζί του! Και εγώ σαν ένα άλλο ζώο(ζώο όχι ζώον) θα βρυχάμαι που και που όπως κάνει ο βασιλιάς των ζώων...Θα βρυχάμαι που και που μιμούμενος ένα βασιλιά παρόλο που είμαι αρκετά δημοκρατικός και μου την δίνουν οι βασιλιάδες και οι αφεντάδες!

Λοιπόν πάω για ύπνο! Και δεν παίρνω φάρμακα! Και δεν είμαι ψευτοχαρούμενος εφήμερα για κάποια γεγονότα που μέσα στο μυαλό μου τα έχω οργανώσει έτσι ώστε να με κάνουν χαρούμενο...Πολλοί δυστυχώς στην κοινωνία που ζούμε κοιμούνται! Και κοιμούνται και τις πιο φορές είναι και χαρούμενοι-ευτυχισμένοι! Ξέρετε, όταν δεν χρειάζεται να σκέφτεσαι τα πράγματα είναι πιο ωραία, πιο εύκολα πιο απλά...Από την φύση τους αυτοί που είναι λίγο πιο ξύπνοι είναι όπως κατηγορούνται και από κάποιους άλλους μίζεροι και δυστυχισμένοι!

Δεν ξέρω αν είμαι μίζερος! Ξέρω όμως το εξής: Υπάρχει μια βασική διαφορά σε αυτούς που κοιμούνται με αυτούς που είναι ξύπνοι. Οι ξύπνοι όταν πάνε για ύπνο είναι χαρούμενοι γιατί πιστεύουν στις ιδέες του, πιστεύουν σε αυτά που κάνουν και στην τελική δεν έχουν τύψεις! Γιατί ένας κοιμισμένος όταν πάει να κοιμηθεί ίσως κάποτε έστω κάποιος(1/10000000000000) θα κοιμηθεί έχοντας τύψεις...

Έχοντας τύψεις επειδή αυτός κοιμάται ενώ κάποιοι πεθαίνουν. Έχοντας τύψεις γιατί αυτός είναι ζώον μέγιστο! Έχοντας τύψεις γιατί σκέφτεται το γείτονα που δεν χρησιμοποιεί ηρεμιστικά να κοιμηθεί και είναι ξύπνιος. Οι κοιμισμένοι όταν κοιμούνται έχουν ένα βασικό πρόβλημα. Ίσως δουν ένα όνειρο το οποίο προσπαθήσει να τους αφυπνίσει. Και αυτός είναι ο χειρότερος τους εφιάλτης!

Λοιπόν για αυτό γράφω! Μπας και ξυπνήσει κανείς! Μπας και δούμε κάτι το διαφορετικό. Και δεν είμαι καθόλου μίζερος. Όταν πήγα στο χωρίο θαύμαζα το τοπίο θαύμαζα το μοβ χρώμα της πασχαλιάς της μάνας μου. Αλλά σιγά μην κάτσω να γράψω για τις πασχαλιές(αν και θα έπρεπε) της μάνας μου την οποία τόσο πολύ ταλαιπωρώ. Ελπίζω να έχουν και τα παιδιά μου πασχαλιές για να βλέπουν! Λοιπόν πάω για ύπνο και θα προσπαθήσω να ονειρευτώ ένα όνειρο. Επίτηδες το συντακτικό λάθος! Ένα όνειρο το οποίο έμεινε απραγματοποίητο! Η μάλλον πολλά όνειρα που δεν έγιναν όχι μόνο ένα. Αλλά στη τελική μήπως εγώ είχα οργανώσει έτσι το μυαλό μου για να νομίζω ότι ονειρεύομαι; Μήπως χρειαζόμουν κάτι απλά για να ονειρευτώ; Τώρα που το σκέφτομαι μάλλον ναι. Έτσι είναι. Η τουλάχιστον έτσι κρίνω ότι είναι τώρα! Γενικά αποκοδοικοποιητής που να καταλαβαίνει ακριβώς τι λέω δεν υπάρχει! Και δεν πρόκειται να ασχοληθεί και η Google. Πάντως όποιος θέλει να μάθει τι εννοώ ακριβώς ας μου πει για να του εξηγήσω! Αν φυσικά θέλω! Α και τώρα που το θυμήθηκα μου την δίνουν και οι ρουφιάνοι και οι τζάμπα μάγκες!(Κολλάει και αυτό εδώ!). Κάθε φράση μου εύχομαι να επηρεάζει εμένα πάνω από όλα. Κάθε ακολουθία γραμμάτων και συσχετισμός εννοιών που διαβάζω και γράφω εύχομαι να με κάνει καλύτερο άνθρωπο. Πρώτα καλύτερο και μετά άνθρωπο. Απλά άνθρωπο...Και μετά θα αποτινάξω και το καλύτερο.

Υ.Γ Αν ήθελα να γράφω εύθυμα πράγματα και να κολακεύω τον εκάστοτε θα ονόμαζα αλλιώς το blog! Α και όποιοι βρίσκουν δήθεν αναφορές για τους εαυτούς τους στα κείμενα μου να μην είναι και τόσο σίγουροι ότι χαλάω την ώρα μου για να ασχοληθώ με τον πραγματικά αξιολύπητο εαυτούλη τους.

Υ.Γ2 Σκουλήκια, γατιά και σκυλιά προσοχή! Υπάρχουν πολλοί που σας γράφουν στα όργανα τους αυτοί την στιγμή! Θα έρθει η ώρα που ο κόσμος εκεί έξω θα γυαλίσει τα παπούτσια του για να πατήσει τα σκουλήκια. Στα σκυλιά η χειρότερη τιμωρία είναι ο ευνουχισμός και αν δεν μπορεί να γίνει φυσικός συνιστάτε ο ψυχικός! Όσο για τις πόρνες τις γάτες; Αυτό που τους αξίζει είναι καλό ζεμάτισμα πριν τους πετάξεις στην μάπα το 5ευρω για τις υπηρεσίες που σου προσέφεραν και τις αφήσεις σωματικά και ψυχολογικά γυμνές μέσα στα στενά της ανέραστης κοινωνίας... Βέβαια υπάρχουν και οι σκύλες και οι γάτοι! Αλλά δεν θα ρίξω τόσο πολύ το επίπεδο του blog για να ασχοληθώ μαζί τους...Ο μπόγιας της ανέραστης κοινωνίας θα τους χτυπήσει κάποτε την πόρτα τους για να τους μαζέψει, να τους ευνουχίσει ή να τις ζεματίσει...