Παρατηρώντας μια ανέραστη κοινωνία(μέρος 4ο)

Έχω καιρό να ασχοληθώ με την ανέραστη κοινωνία...Τι άλλαξε μορφή; Άλλαξες εσύ; Κάποιοι θα θέσουν τα παραπάνω ερωτήματα και εγώ θα απαντήσω πως όχι. Απλά παρατηρώ...Συνεχίζω να παρατηρώ...Και πειραματίζομαι...Επίσης κάνω πράγματα τα οποία είναι αντίθετα των πιστεύω μου...Απλά για να επιβεβαιώσω της θεωρίες μου...

Έρωτας, έρωτας, έρωτας...Όνειρα, όνειρα, όνειρα...Μπλα, μπλα ,μπλα...Αναλύσεις και κάψιμο εγκεφαλικών κυττάρων. Ποιος βρήκε τον έρωτα και τον έχασε κάποιος άλλος; Που υπάρχει έρωτας; Εγώ ξέρω τον Κώστα με την Γωγώ θα πει ο Πέτρος...Εγώ ξέρω την Αγγελική με τον Γιώργο θα πει η Μαρίνα...Ναι και εγώ ξέρω άλλες 10 περιπτώσεις...Αλλά αυτός δεν είναι έρωτας...Αυτός είναι σε γουστάρω με γουστάρεις...Στην καλύτερη περίπτωση...Έχει ακούσει κανένας τον τελευταίο καιρό να λέει είμαι ερωτευμένος; Μπα....Όλοι λένε σε γουστάρω...Στην καλύτερη μου αρέσεις...Α, και αν πουν είμαι ερωτευμένος είτε το λένε για να βάλουν τρικλοποδιά και να ρίξουν τον άλλο είτε επειδή έχουν καιρό να...
Επίσης υπάρχουν και οι κατά φαντασίαν ερωτευμένοι, υπάρχουν οι ηθοποιοί(ειδικά αυτοί είναι πολυ καλοί, να φανταστείτε ξέρω έναν ηθοποιό που προσποιείται εδώ και ένα εξάμηνο) και διάφοροι άλλοι που επιβεβαιώνουν τις θεωρίες μου...Όλοι εκτός από μια κοπέλα...

Συμβουλή προς το αγόρια και ερώτηση προς τα κορίτσια....
Μην το παλεύετε, απλά πηγαίνετε σε πάρτυ και όλο και κάποια θα ρίξετε...
Εσείς βρε κορίτσια πως γίνεται να το παλεύει κανείς πολύ καιρό μαζί σας , να σας κυνηγάει, να σκαρφίζεται ένα σωρό τεχνάσματα για να σας κάνει να υποκύψετε και στο τέλος εσείς να βρίσκεται τον πρώτο τυχόντα σε ένα πάρτυ; Και το κάνετε και χωρίς να έχετε πιει...

Οπότε τέρμα το κάψιμο, τέρμα οι ανούσιες συζητήσεις του στυλ και τι να κάνω και τις να τις πω και μου είπε και μου έστειλε...Απλά βγείτε...Σε μπαράκια οπουδήποτε...

Και αγόρια μην κομπλάρετε...Πλέον κερνάνε και τα κορίτσια σφηνάκια στα μπαρ...Ξέρω έναν γνωστό μου που του έτυχε...Και δεν ήταν και άσχημη...Κάλη περίπτωση μάλιστα...Αλλά εντάξει μην καταντήσετε εκεί...Εσείς πρώτοι...Στην τελική μπορεί να χαλάσετε και Κανά 100ερω και να φάτε μερικές χυλόπιτες...Μην ανησυχείτε όμως κάποια θα πέσει...

Υπάρχουν εκατομμύρια ήδη γυναικών και μόνο 2 είδη αντρών:
Αυτοί που σκίζουν τα καλσόν και αυτοί που γράφουν τις σημειώσεις...
Εγώ προφανέστατα ανήκω στην κατηγορία που γράφει τις σημειώσεις...Ε Δέσποινα;

Λοιπόν είναι μία κοπέλα που δεν μου επιβεβαιώνει τις θεωρίες...Ξανθιά με ωραία μάτια....Τις αρέσουν λέει τα κακά παιδιά...Αλλά δεν θέλει λέει να την απατάνε...Μα καλή μου πως γίνεται να είναι ο άλλος τσογλαναράς και να μην σε κερατώνει κιόλας; Αν δεν το έκανε δεν θα ήταν κακό παιδί και δεν θα σου άρεσε...Είπαμε άβυσσος η ψυχή των γυναικών...Και ειδικά αυτών που τις παράτησε κάποιος κάποτε...Ο επόμενος και μελλοντικός πρώην πληρώνει τα σπασμένα...

Λοιπόν σκέφτομαι να κάνω το εξής...Να πάω σε να μπαρ και να κεράσω σφηνάκια...Εύκολο! Το βράδυ θα είμαι κομπλέ...Αλλά δεν μου αρέσουν τα εύκολα...Πάμε σε κάτι δύσκολο...Να ρίξει κανένας την Αγγελική...Πως να την ρίξεις αυτήν; Ξανθιά με γαλάζια μάτια...Ούτε ο Jude Law δεν την ρίχνει αυτή...Μήπως αν πιάσεις φίλη την καλύτερη της φίλη; Βοηθάει αυτό! Όσοι το κάνανε πετύχανε...Μήπως να την φτύσεις; Μπα...Μπορεί όμως...

Αν θα μπορούσα να ερωτευτώ την Αγγελική και την Δέσποινα; Ναι..
Αν θα μπορούσα να ερωτευτώ την Δέσποινα και την Αγγελική; Όχι.

Σας μπέρδεψα; Οκ! Πάμε άλλη μία...Το ερώτημα τίθεται ως εξής...Θα μπορούσαν να με ερωτευτούν αυτές; Η απάντηση είναι προφανώς και Ναι. Εμένα όμως μου αρέσουν οι μελαχρινές...

Λοιπόν λέω να γράψω στο Σε είδα...Αλλά να γράψω κάτι κουφό...Π.χ σε είδα στην Ασοεε στο προαύλιο...Αυτή που θα εμφανιστεί αν εμφανιστεί ποτέ καμία θα ψάχνει τον αληθινό έρωτα...Και δεν θα είναι και πολύ όμορφη! Αλλά θα είναι ενδιαφέρουσα περίπτωση....Θα είναι μια κοπέλα η οποία πιστεύει στον πρίγκηπα, πιστεύει στα παραμύθια...Αλλά εγώ θα της το χαλάσω..Θα της πω hellooo γλυκιά μου ανέραστη κοινωνία you know ? Μπας και την βάλω στον ίσιο δρόμο και αυτήν...


Όπως λέει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ευτυχώς που δεν χάθηκε ο έρωτας ευτυχώς που υπάρχουν πουτάνες...Και δεν αναφέρομαι μόνο στις κοπέλες στην Φυλής...

Λοιπόν έχω στο μυαλό μου τα εξής:

Καλή κοπέλα
Έξυπνη
Μέτρια όμορφη
Ξεχωριστή
Ερωτεύσιμη
Μοναδική


Και καταλήγω πάντα να καίω εγκεφαλικά κύτταρα για
Κακές κοπέλες
Χαζές
Όμορφες
Συνηθισμένες
Ανέραστες
Κοινες


Τις πταιει; Η Βίκυ! Η οποία μου έχει δώσει, μισό να θυμηθώ.....(7-8) χυλόπιτες...Ποιος άλλος; Εγώ...Τι να κάνω; Να κάτσω στα αυγά μου; Μπα θα στείλω λουλούδια σε μια μικρή ξανθιά...Η να στείλω και στην Βίκυ; Μπα λέω να πάω σε ένα μπαρ...Μπα...Ρε μήπως τελικά η Άννα Ρίζου στην ομώνυμη διαφήμιση του ΟΠΑΠ να ήταν off-side; Το βρήκα ! Θα ερωτευτώ μία που ξέρει τι είναι το off-side…Αλλά μήπως είμαι ήδη ερωτευμένος; Μήπως είμαι 24 ώρες την μέρα, 365 μέρες τον χρόνο; Προφανώς και ναι! Μην βιαστείτε να πείτε ότι εγώ δεν ξέρω τι θέλω...Λοιπόν 365 μέρες είπαμε...Θα ήθελα να ευχαριστήσω δημόσια όσες με κάνουν να είμαι ερωτευμένος 365 μέρες το χρόνο...Μου αρέσει αν και πολλές φορές πονάει...Σας ευχαριστώ λοιπόν...Μερικές το ξέρουν, άλλες πάλι όχι...Μερικές το υποψιάζονται...Άλλες νομίζουν ότι είμαι ενώ δεν...Επίσης μετά το ευχαριστώ θα ήθελα να πω ένα μεγάλο συγνώμη σε όσες(πρέπει να είναι πολύ λίγες) απογοήτευσα ή δεν ένιωσα ότι ένιωσαν αυτές για μένα...Θα βρείτε κάποιον καλύτερο από έναν απλό blogger που γράφει θεωρίες...Ελπίζω εγώ να μην αναθεωρήσω μετά και τρέχω και δεν φτάνω...Άρε timing τι μας κάνεις...

Λοιπόν υπάρχει μια ξανθιά μικρή που δεν μου επιβεβαιώνει τις θεωρίες και με έχει νευριάσει...Αλλά που θα πάει κάτι τις επιβεβαιώσω και αυτής...

Πολλοί θα με πουν τρελό...Ότι έχω καεί...Οκ επειδή εγώ έχω καεί πηγαίνετε εσείς σε ένα μπαρ να βρείτε τον έρωτα της ζωής σας ή βάλτε φίλους να σας κάνουν κονέ ή φτιάχτετα μεταξύ σας γιατί δεν πάει άλλο...Λοιπόν. Τώρα είμαι ερωτευμένος και αγαπάω για αυτούς που θέλουν να μάθουν...Βέβαια το αν λέω αλήθεια η ψέματα λίγοι μπορούν να καταλάβουν...Φάσκω και αντιφάσκω;

Δεν ηρεμώ αν δεν γίνει το εξής...Να πέσει μία κοπέλα και να με ερωτευτεί η οποία πιο πριν δεν ήθελε ούτε να με ξέρει...Δεν το έχω καταφέρει ποτέ αυτό...

Μου φαίνεται ότι αυτό το post δεν είναι και πολύ καλό...Δεν μου αρέσει...Τελικά μήπως μου φταίνε τα πάντα; Γιατί δεν ζω απλά; Γιατί επιχειρώ το αδύνατο; Γιατί απλά στα όνειρα μου δεν χωράνε κομπάρσοι αλλά μόνο πρωταγωνιστές...Γιατί τα όνειρα μου δεν είναι νταβατζιλίκι κανενός...Γιατί στα όνειρα μου κάνω ότι γουστάρω...

Λοιπόν μικρή αναγνώστρια, εσύ που θα δεις το pm στο msn μου και χωρίς να μου το πεις θα μπεις να διαβάσεις το blog μου έχω να σου πω κάτι...Σ’ αγαπώ...Θες άλλη μία; Οκ. Ποτέ μου δεν σου είπα αυτές τις λέξεις γιατί είμαι δειλός...Σ΄ αγαπώ...Και ξέρεις κάτι, όσες ανασφάλειες και αν έχεις όσο και να ρωτάς τις φίλες σου, εγώ είμαι εδώ ερωτευμένος μαζί σου...Εδώ που τα πλήκτρα παίρνουν φωτιά στις 2.26 το πρωί(χτες) δηλώνω...Είμαι ερωτευμένος μαζί σου...Για ποια χτυπάει η καμπάνα; Δεν ξέρω...Βρείτε το...Τώρα εσύ αν δεν είσαι; Αν δεν με βλέπεις ερωτικά; Αν τα πράγματα είναι περίεργα; Αν με αγαπάς; Αν είσαι full ερωτευμένη μαζί μου; Πήγαινε σε ένα bar παράγγειλε ένα ποτό και περίμενε...Περίμενε τον πρίγκιπα....Γιατί εγώ έχω να κάνω κάτι...Έχω να ονειρευτώ την επόμενη πρώην και την χτεσινή νυν...Έχω να πάω ένα ταξιδάκι μέχρι τα αστέρια...Έχω να φέρω ένα δώρο σε κάποια...Το γαλάζιο άρχισε να γίνεται το αγαπημένο μου χρώμα...Το ίδιο και το ροζ...Με το μοβ είχα ανέκαθεν καλή σχέση αλλά το ξανθό μπήκε για τα καλά στην ζωή μου...Βέβαια το μαύρο είναι πάντα το χρώμα που με προσδιόριζε...Βέβαια ευτυχώς που δεν είναι μαύρα τα όνειρα μου...

Τι αξία έχει ένα βλέμμα; Τι αξία έχει ένα κείμενο σαν και αυτό; Τι αξία έχει μια ακόμα ερωτική ιστορία;

Η ανέραστη κοινωνία δεν αλλάζει...Είναι εδώ...Δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ ακόμα και την ημέρα που θα λέω σ’ αγαπώ με όλη μου την ψυχή...Γιατί; Γιατί κάπου αλλού, κάποιος θα πονάει, κάποια θα κλαίε...Για να ευδοκιμήσει ένας έρωτας πρέπει να αποτύχει ένας άλλος...Happy end δεν έχουν πλέον ούτε τα παραμύθια...

Άβυσσος η ψυχή των ανθρώπων....Πάω για ύπνο γιατί δεν αντέχω να είμαι ξύπνιος την ώρα που κάποιοι άλλοι θα ψάχνουν τι και πως...Λέω να κάνω την επανάσταση μου...Να γράψω ένα γράμμα ή να πάω και να φωνάξω μπροστά σε 100 άτομα (.....) Σ’ αγαπώ...Μπα...Ας πάω καλύτερα για ύπνο...Το πιο δύσκολο είναι να βρεις μια ατάκα για να πεις αντίο...Άσε που μετά από αυτό το post θα έχω να δώσω εξηγήσεις...Σε πολλούς...Μαύρο φίδι που μ’ έφαγε...Οϊμέ...Είπα πουθενά μέσα στο κείμενο το δεν σε γουστάρω; Έβγαλα πουθενά τον εγωισμό μου ή άφησα τον εαυτό μου ελεύθερο να αποκαλύπτει τις αδυναμίες του; Χα χα, άμοιροι άνθρωποι τόσοι ώρα ξέρετε ποιος σας μιλάει; Που να ξέρετε και εσείς...Λοιπόν αναγνώστη, αναγνώστρια αυτού του blog, για να βγάλεις άκρη πρέπει να το διαβάσεις άλλη μια φορά τουλάχιστον...Ξέρω, ξέρω πως αν το κανείς θα σου χρωστάω χάρη...Για αυτό σας αγαπάω όλους...Πιο πολύ από τον εαυτό μου...Αλλά αναγνώστη πρόσεχε μήπως σε ερωτευτώ και έχεις πρόβλημα μετά...Και σε δίνω στεγνά μέσα από το blog μου...


Αύριο ξημερώνει μια καινούργια μέρα...Έχω κλάψει μία και μόνο φορά στην ζωή μου...Όταν πέθανε ο παππούς μου...Ο αδερφός του παππού μου του Γιαννη...Η ανέραστη κοινωνία του στέρησε πάρα πολλά και θεωρώ κυρίως τον έρωτα...Αν και εκεί στα βουνά με τα λιγοστά πρόβατα του, την μικρή ξύλίνη φλογέρα του και την διαπεραστική του φωνή έφτιαχνε τραγούδια για εκείνη...Για εκείνη που ποτέ δεν ήρθε...Και καθώς έπεφτε ο ήλιος και έπρεπε να γυρίσει σπίτι έκλεινε για λίγο τα μάτια του και ονειρευόταν...Και έλεγε από μέσα του...Δεν μπορεί θα υπάρχει και για μένα λίγος έρωτας...Και όταν γύρναγε στο φτωχικό του και έπεφτε κουρασμένος στο ντιβάνι του δεν σκεφτόταν τίποτα...Απλά ήλπιζε να ξημερώσει ένα καλύτερο αύριο...Και την επόμενη μέρα καβαλούσε το Λάη ανέβαινε στο βουνό και πριν ο ήλιος αρχίσει να καίει φώναζε με όλη την δύναμη της ψυχής του...Γιατί; Και τότε ο Λάης τον κοιτούσε μέσα από το ένα γαλάζιο μάτι και από το ένα πράσινο και ήταν σαν να του έλεγε...Γιατί σε αυτόν τον κόσμο ήρθαμε για να ζήσουμε αφεντικό όχι για να ευτυχίσουμε...Και ο παππούς ο Κώστας τον καταλάβαινε και το απόγευμα πήγαινε και γλεντούσε μαζί με όλο το χωρίο κάτω από τους ήχους της φλογέρας...Γιατί ήταν ο καλύτερος άνθρωπος του χωριού...Όλοι το έλεγαν.....Παππού να ξέρεις ότι η ανέραστη κοινωνία δεν θα αλλάξει ποτέ... Παππού να ξέρεις ότι η ανέραστη κοινωνία δεν δέχεται ονειροπόλους...Παππού σου ζητάω συγνώμη που δεν μπορώ να κάνω κάτι για αυτό...Παππού σχώρα με που δεν μπορώ να είμαι σαν και εσένα...Η μήπως τελικά είμαι ακριβώς σαν και εσένα; Παππού δεν θα ζητήσω την βοήθεια σου...Εκεί ψηλά έχεις να κάνεις άλλες δουλείες...Πες και στο σύμπαν ότι δεν θέλω να συνωμοτήσει ποτέ για μένα... Καληνύχτα Παππού...